[سوره الرعد (13): آيات 37 تا 40]

وَ كَذلِكَ أَنْزَلْناهُ حُكْماً عَرَبِيًّا وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ بَعْدَ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ما لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا واقٍ (37) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّيَّةً وَ ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتابٌ (38) يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ (39) وَ إِنْ ما نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّما عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَ عَلَيْنَا الْحِسابُ (40)

ترجمه:

37- همانگونه (كه به پيامبران پيشين كتاب آسمانى داديم) بر تو نيز فرمان روشن و صريحى نازل كرديم، و اگر از هوسهاى آنها- بعد از آنكه آگاهى براى تو آمده- پيروى كنى هيچكس از تو در برابر خدا حمايت و جلوگيرى نخواهد كرد.

38- و ما قبل از تو رسولانى فرستاديم و براى آنها همسران و فرزندانى قرار داديم، و هيچ رسولى نمى‌توانست (از پيش خود) معجزه‌اى بياورد، مگر به فرمان خدا، هر زمانى كتابى دارد (و براى هر كارى موعدى مقرر است).

39- خداوند هر چه را بخواهد" محو" و هر چه را بخواهد" اثبات" مى‌كند، و" ام الكتاب" نزد او است.

40- و اگر پاره‌اى از مجازاتها را كه به آنها وعده داده‌ايم به تو نشان دهيم يا (پيش از فرا رسيدن اين مجازاتها) تو را بميرانيم، در هر حال تو فقط مامور ابلاغ هستى و حساب (آنها) بر ماست!