[سوره الرعد (13): آيه 35]

مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ أُكُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ عُقْبَى الْكافِرِينَ النَّارُ (35)

ترجمه:

35- بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده است نهرهاى آب از زير درختانش جارى است، ميوه‌هاى آن هميشگى و سايه‌هايش دائمى است، اين سرانجام كسانى است كه پرهيزگارى پيشه كردند و سرانجام كافران، آتش است!

تفسير:

با توجه به تناوب آيات اين سوره در زمينه بيان توحيد و معاد و ساير معارف اسلامى بار ديگر در اين آيه سخن از معاد و مخصوصا از نعمتهاى بهشتى و كيفرهاى دوزخى به ميان آمده است.

نخست مى‌گويد:" مثل باغهاى بهشت كه به پرهيزگاران وعده داده شده است باغهايى است كه آبهاى جارى از زير درختان آنها مى‌گذرد" (مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ) [1] تعبير به" مثل"، شايد اشاره به اين نكته باشد كه باغها و ساير نعمتهاى سراى ديگر براى ساكنان اين جهان محدود كه در برابر عالم پس از مرگ فوق العاده كوچك است، قابل توصيف با هيچ بيانى نيست، تنها مثل و شبحى از آن را مى‌توان براى مردم اين جهان ترسيم كرد، همانگونه كه اگر بچه‌اى كه در عالم جنين است، عقل و هوش مى‌داشت، هرگز نمى‌شد نعمتهاى اين دنيا را براى او توضيح داد، جز با مثالهاى ناقص و كمرنگ!

[1] در تركيب اين جمله در ميان مفسران گفتگو است بعضى" مثل" را مبتدا دانسته‌اند و" تجرى" را خبر آن، و بعضى" مثل" را مبتدا و خبر آن را محذوف دانسته و تقديرش چنين است فيما نقص عليكم مثل الجنة:" از چيزهايى كه براى شما بازگو مى‌كنيم مثل بهشت است".