خواهيم داشت، اين پيمانه كوچكى است! 66- گفت: من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد مگر اينكه پيمان مؤكد الهى بدهيد كه او را حتما نزد من خواهيد آورد، مگر اينكه (بر اثر مرگ يا علت ديگر) قدرت از شما سلب گردد، و هنگامى كه آنها پيمان موثق خود را در اختيار او گذاردند گفت: خداوند نسبت به آنچه مى‌گوئيم ناظر و حافظ است.

تفسير: سرانجام موافقت پدر جلب شد

برادران يوسف با دست پر و خوشحالى فراوان به كنعان بازگشتند، ولى در فكر آينده بودند كه اگر پدر با فرستادن برادر كوچك (بنيامين) موافقت نكند، عزيز مصر آنها را نخواهد پذيرفت و سهميه‌اى به آنها نخواهد داد.

لذا قرآن مى‌گويد:" هنگامى كه آنها به سوى پدر بازگشتند گفتند:

پدر! دستور داده شده است كه در آينده سهميه‌اى به ما ندهند و كيل و پيمانه‌اى براى ما نكنند" (فَلَمَّا رَجَعُوا إِلى‌ أَبِيهِمْ قالُوا يا أَبانا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ‌).

" اكنون كه چنين است برادرمان را با ما بفرست تا بتوانيم كيل و پيمانه‌اى دريافت داريم" (فَأَرْسِلْ مَعَنا أَخانا نَكْتَلْ‌) [1]" و مطمئن باش كه او را حفظ خواهيم كرد" (وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ‌).

[1]" نكتل" در اصل" نكتال" بوده، از ماده كيل است و به معنى دريافت داشتن چيزى با كيل و پيمانه است ولى" كال" به معنى پرداختن با كيل و پيمانه مى‌باشد.