2- درهاى بهشت.

هم از آيات قرآن و هم از روايات به خوبى استفاده مى‌شود كه بهشت درهايى دارد، ولى اين تعدد درها نه به خاطر آن است كه عده وارد شوندگان به بهشت آن گونه‌اند كه اگر بخواهند از يك در وارد شوند توليد زحمت مى‌كند، و نه از جهت آن است كه يك نوع تفاوت گروهى و طبقاتى وجود دارد، كه هر گروهى موظفند از يك در وارد شوند، و نه براى نزديكى و دورى راه است، و نه به خاطر زيبايى و تنوع به خاطر كثرت درها! اصولا درهاى بهشت همانند درهاى دنيا كه در مدخل باغها و قصرها و خانه‌ها مى‌گذارند نيست.

بلكه اين درها اشاره به اعمال و كارهايى است كه سبب ورود به بهشت مى‌شوند، و لذا در پاره‌اى از اخبار مى‌خوانيم كه" بهشت درهايى به نامهاى مختلف دارد، از جمله: درى دارد كه به عنوان باب المجاهدين! (در مجاهدان) ناميده مى‌شود، و مجاهدان مسلح به همان سلاحى كه با آن جهاد كردند از آن در وارد بهشت مى‌شوند و فرشتگان به آنها خوش آمد مى‌گويند"! [1] از امام باقر ع در حديثى مى‌خوانيم:

و اعلموا ان للجنة ثمانية ابواب عرض كل باب منها مسيرة اربعين سنة:

" بدانيد كه بهشت هشت در دارد كه عرض هر درى از آنها به اندازه چهل سال راه است"! [2] اين خود نشان مى‌دهد كه" در" در اين گونه موارد، مفهومى وسيعتر از آنچه در تعبيرات روزانه گفته مى‌شود دارد.

و جالب اينكه در قرآن مى‌خوانيم كه جهنم" هفت" در دارد (لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ‌) (حجر- 44) و طبق روايات بهشت داراى" هشت" در است، اشاره به اينكه طرق وصول به سعادت و بهشت جاويدان از طرق وصول به جهنم بيشتر است،

[1] منهاج البراعه فى شرح نهج البلاغه جلد 3 ص 995.

[2] خصال صدوق- ابواب الثمانية.