و همه چيز به روى شما لبخند مى‌زند و آرامش خالى از هر گونه پريشانى خاطر اينجاست!.

و در پايان مى‌فرمايد:" چه پايان نيك و چه عاقبت خوبى"؟ (فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ).

نكته‌ها:

1- چرا تنها صبر ذكر شده است؟

جمله" سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ‌" مى‌گويد درود فرشتگان به بهشتيان به اين گونه است كه مى‌گويند سلام بر شما باد به خاطر صبر و استقامتتان، در حالى كه در آيات فوق به هشت قسمت از كارهاى نيك و برنامه‌هاى مهم آنها اشاره شده ولى در اين جمله تنها انگشت روى يكى از آن هشت برنامه گذارده و آن صبر است.

نكته اين موضوع را از بيان زنده و پر مغز على ع مى‌توان دريافت:

ان الصبر من الايمان كالرأس من الجسد و لا خير فى جسد لا رأس معه و لا فى ايمان لا صبر معه:

" صبر نسبت به ايمان مانند سر است در مقابل تن، تن بى‌سر بقايى ندارد و ايمان بدون صبر نيز، ارزشى نخواهد داشت" [1] در حقيقت پشتوانه همه برنامه‌هاى سازنده فردى و اجتماعى، همان شكيبايى و استقامت است و اگر آن نباشد هيچكدام از آنها به سامانى نمى‌رسد، چرا كه در مسير هر كار مثبتى مشكلات و موانعى است كه جز با نيروى استقامت نمى‌توان بر آنها پيروز شد، نه وفاى عهد بدون استقامت و صبر ميسر است، و نه حفظ پيوندهاى الهى، و نه ترس از خدا و دادگاه قيامت، و نه اقامه صلاة و انفاق از مواهب الهى، و نه جبران خطاها بوسيله حسنات!

[1] نهج البلاغه كلمات قصار جمله 82.