[سوره الرعد (13): آيات 8 تا 10]

اللَّهُ يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثى‌ وَ ما تَغِيضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ كُلُّ شَيْ‌ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ (8) عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ (9) سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ (10)

ترجمه:

8- خدا از جنين‌هايى كه هر انسان يا حيوان ماده‌اى حمل مى‌كند آگاه است، و نيز از آنچه رحم‌ها كم مى‌كنند (و پيش از موعد مقرر مى‌زايند) و هم از آنچه افزون مى‌كنند، و هر چيز نزد او مقدار معينى دارد.

9- او از غيب و شهود آگاه است و بزرگ و متعالى است.

10- براى او تفاوت نمى‌كند كسانى كه پنهانى سخن بگويند يا آشكار سازند، و آنها كه شبانگاه مخفيانه حركت مى‌كنند يا در روشنايى روز.

تفسير: علم بى‌پايان خدا.

در اين بخش از آيات قسمتى از صفات پروردگار را مى‌خوانيم كه هم، بحث توحيد را تكميل مى‌كند و هم بحثهاى معاد را.

سخن از علم وسيع پروردگار و آگاهى او بر همه چيز است، همان علمى كه سرچشمه نظام آفرينش و شگفتيهاى خلقت و دلائل توحيد است، همان علمى كه پايه معاد و دادگاه بزرگ قيامت است، و در اين آيات روى هر دو قسمت (علم به نظام آفرينش و علم به اعمال بندگان) تكيه شده است.

نخست مى‌گويد" خداوند از جنين‌هايى كه هر زن يا هر حيوان ماده حمل‌