نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 80
تقوا همچون مركبى است راهوار كه صاحبش بر آن سوار است و زمامش در دست او است و
تا دل بهشت او راه پيش مىبرد"! [1] بعضى، تقوا را به حالت كسى تشبيه كردهاند كه از يك سرزمين
پر از خار عبور مىكند، سعى دارد دامن خود را كاملا برچيند و با احتياط گام بردارد
مبادا نوك خارى در پايش بنشيند، و يا دامنش را بگيرد.
" عبد اللَّه معتز" اين سخن را به شعر در آورده است و مىگويد:
خل الذنوب صغيرها
و كبيرها فهو التقى
و اصنع كماش فوق ارض
الشوك يحذر ما يرى
لا تحقرن صغيرة
ان الجبال من الحصى
" گناهان را از كوچك و بزرگ ترك كن كه حقيقت تقوا همين است".
" همچون كسى باش كه در يك زمين پر خار با نهايت احتياط گام بر
مىدارد".
" گناهان صغيره را كوچك مشمر كه كوهها از سنگ ريزهها تشكيل
مىشود" [2] ضمنا از
اين تشبيه به خوبى استفاده مىشود كه تقوا به اين نيست كه انسان انزوا و گوشه گيرى
انتخاب كند، بلكه بايد در دل اجتماع باشد و اگر اجتماع آلوده بوده خود را حفظ كند.
در هر صورت اين حالت تقوا و كنترل نيرومند معنوى، روشنترين آثار ايمان
به" مبدء" و" معاد" يعنى خدا و رستاخيز است، و معيار فضيلت و
افتخار انسان و مقياس سنجش شخصيت او در اسلام محسوب مىشود تا آنجا كه جمله" إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ" به صورت يك شعار جاودانى اسلام در آمده است (حجرات
آيه 14).