برنامه را بر شما آسان ساخت و از مدت محدوديت آن كاست.

اكنون كه چنين است با آنها آميزش كنيد و آنچه را خداوند بر شما مقرر داشته طلب نمائيد" (فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا ما كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ‌).

مسلما اين امر به معنى وجوب نيست بلكه اجازه‌اى است بعد از ممنوعيت كه در اصطلاح اصوليون" امر عقيب حظر" ناميده مى‌شود و دليل بر جواز است.

جمله و ابْتَغُوا ما كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ‌ اشاره به اين است كه استفاده از اين توسعه و تخفيف كه در مسير قوانين آفرينش و حفظ نظام و بقاى نسل است، هيچ مانعى ندارد.

سپس به بيان دومين حكم مى‌پردازد و مى‌گويد:" بخوريد و بياشاميد تا رشته سپيد صبح از رشته سياه شب براى شما آشكار گردد" (وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ).

به اين ترتيب مسلمانان حق داشتند در تمام طول شب از خوردنيها و نوشيدنيها استفاده كنند، اما به هنگام طلوع سپيده صبح امساك نمايند.

بعد به بيان سومين حكم پرداخته مى‌گويد:" سپس روزه را تا شب تكميل كنيد" (ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ‌).

اين جمله تاكيدى است بر ممنوع بودن خوردن و نوشيدن و آميزش جنسى در روزها براى روزه‌داران، و نيز نشان دهنده آغاز و انجام روزه است كه از طلوع فجر شروع و به شب ختم مى‌شود.

سرانجام به چهارمين و آخرين حكم پرداخته مى‌گويد:" هنگامى كه در مساجد مشغول اعتكاف هستيد با زنان آميزش نكنيد" (وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ فِي الْمَساجِدِ).

بيان اين حكم مانند استثنايى است براى حكم گذشته زيرا به هنگام اعتكاف كه حد اقل مدت آن سه روز است روزه مى‌گيرند اما در اين مدت نه در روز حق آميزش جنسى با زنان دارند و نه در شب.