روح تقوا و پرهيزگارى در تمام زمينه‌ها و همه ابعاد.

از آنجا كه انجام اين عبادت با محروميت از لذائذ مادى و مشكلاتى- مخصوصا در فصل تابستان- همراه است تعبيرات مختلفى در آيه فوق به كار رفته كه روح انسان را براى پذيرش اين حكم آماده سازد.

نخست با خطاب‌ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا: اى مؤمنان! سپس بيان اين حقيقت كه روزه اختصاص به شما ندارد، بلكه در امتهاى پيشين نيز بوده است.

و سرانجام بيان فلسفه آن و اينكه اثرات پربار اين فريضه الهى صد در صد عائد خود شما مى‌شود، آن را يك موضوع دوست داشتنى و گوارا مى‌سازد.

در حديثى از امام صادق نقل شد كه فرمود:

لذة ما فى النداء ازال تعب العبادة و العناء

!:" لذت خطاب" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا" آن چنان است كه سختى و مشقت اين عبادت را از بين برده است"! [1]

" چند روز معدودى را بايد روزه بداريد" (أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ‌).

چنان نيست كه مجبور باشيد تمام سال يا قسمت مهمى از آن را روزه بگيريد بلكه روزه تنها بخش كوچكى از آن را اشغال مى‌كند.

ديگر اينكه:" كسانى كه از شما بيمار يا مسافر باشند و روزه گرفتن براى آنها مشقت داشته باشد از اين حكم معافند و بايد روزهاى ديگرى را بجاى آن روزه بگيرند" (فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ).

سوم" كسانى كه با نهايت زحمت بايد روزه بگيرند (مانند پير مردان‌

[1] مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.