و مردم مى‌شوند با اين تفاوت كه چون تا آخر عمر بر كفر، اصرار ورزيده‌اند طبعا راه بازگشتى بر ايشان باقى نمى‌ماند.

باز براى تاكيد بيشتر اضافه مى‌كند:" هيچ معبودى جز او نيست، و هيچكس غير او شايسته پرستش نمى‌باشد"" لا إِلهَ إِلَّا هُوَ".

و در آخرين جمله به عنوان بيان و دليل و علت مى‌فرمايد:" او خداوند بخشنده مهربان است" (الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ‌).

آرى كسى كه از يك سو رحمت عامش همگان را فرا گرفته و از ديگر سو براى مؤمنان رحمت ويژه‌اى قرار داده، آرى او شايسته عبوديت نه آنها كه سر تا پا نيازند و محتاج.

1- آيات متعددى از قرآن اين نكته را روشن مى‌سازد كه هر كس در حال كفر و دشمنى با حق از دنيا برود، هيچگونه راه نجاتى براى او نيست، و بايد هم چنين باشد، زيرا با توجه به اينكه سعادت و بدبختى جهان ديگر نتيجه مستقيم اندوخته‌هايى است كه از اين جهان با خود مى‌بريم، اين حقيقت آشكار مى‌شود،