نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 528
و اين است رمز آزمايشهاى الهى.
قرآن مجيد به اين حقيقت در جاى ديگر تصريح كرده مىگويد وَ لِيَبْتَلِيَ اللَّهُ ما فِي صُدُورِكُمْ وَ
لِيُمَحِّصَ ما فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ:" او آنچه را شما در سينه داريد مىآزمايد تا دلهاى
شما كاملا خالص گردد و او به همه اسرار درون شما آگاه است" (آل عمران- 154).
امير مؤمنان على ع تعريف بسيار پر معنى در زمينه فلسفه امتحانات الهى دارد
مىفرمايد:
و ان كان سبحانه اعلم بهم من انفسهم و لكن لتظهر الافعال التي بها يستحق
الثواب و العقاب:
" گرچه خداوند به روحيات بندگانش از خودشان آگاهتر است ولى آنها را
امتحان مىكند تا كارهاى خوب و بد كه معيار پاداش و كيفر است از آنها ظاهر
گردد" [1] يعنى
صفات درونى انسان به تنهايى نمىتواند معيارى براى ثواب و عقاب گردد مگر آن زمانى
كه در لابلاى اعمال انسان خودنمايى كند، خداوند بندگان را مىآزمايد تا آنچه در
درون دارند در عمل آشكار كنند، استعدادها را از قوه به فعل برسانند و مستحق پاداش
و كيفر او گردند.
اگر آزمايش الهى نبود اين استعدادها شكوفا نمىشد و درخت وجود انسان ميوههاى
اعمال بر شاخسارش نمايان نمىگشت و اين است فلسفه آزمايش الهى در منطق اسلام.
***
2- آزمايش خدا همگانى است
از آنجا كه نظام حيات در جهان هستى نظام تكامل و پرورش است و تمامى موجودات
زنده مسير تكامل را مىپيمايند، حتى درختان استعدادهاى نهفته خود را با ميوه بروز
مىدهند همه مردم از انبياء گرفته تا ديگران طبق اين قانون عمومى