اين آيه پرده از حقيقت جالبى بر مى‌دارد و آن اينكه بيان صفات جسمى و روحى و ويژگيهاى پيامبر اسلام ص در كتب پيشين به قدرى زنده و روشن بوده است كه ترسيم كاملى از او در اذهان كسانى كه با آن كتب، سر و كار داشته‌اند مى‌نمود.

آيا كسى مى‌تواند احتمال دهد كه در آن كتب هيچ نامى از پيامبر اسلام و نشانى از وى نبوده ولى پيغمبر اسلام با اين صراحت در مقابل چشم آنها بگويد تمام صفات من در كتب شما موجود است؟ آيا اگر چنين بود همه دانشمندان اهل كتاب به مبارزه شديد و صريح بر ضد او بر نمى‌خاستند؟ و به او نمى‌گفتند اين تو و اين كتابهاى ما، در كجاى آن نام و صفات تو ثبت است؟ و آيا ممكن بود حتى يك نفر از علماى آنان در برابر پيامبر اسلام تسليم شود؟! پس اين گونه آيات خود دليل بر صدق و حقانيت خودش مى‌باشد.

و با اين جمله پيامبر را دلدارى مى‌دهد و تاكيد مى‌كند در برابر سمپاشى‌هاى دشمنان ذره‌اى ترديد، چه در مساله تغيير قبله و چه در غير آن به خود راه ندهد هر چند دشمنان تمام نيروهاى خود را در اين راه بسيج كنند.

مخاطب در اين سخن گرچه شخص پيامبر ص است ولى همانگونه كه در آيات گذشته نيز گفتيم در واقع هدف همه مردم مى‌باشند و گرنه مسلم است پيامبرى كه از طريق شهود با وحى سر و كار دارد هيچگاه شك و ترديدى به خود راه نمى‌دهد، چرا كه وحى براى او جنبه حس و عين اليقين دارد.