يك اقليت محدود را به رسميت شناخت خود دليلى بر صدق دعوت او و الهى بودن برنامه‌هايش به‌شمار مى‌رفت.

و در پايان اضافه مى‌كند:" خداوند از اعمال آنها غافل نيست" (وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ‌).

يعنى آنها به جاى اينكه اين تغيير قبله را به عنوان يك نشانه صدق او كه در كتب پيشين آمده معرفى كنند، كتمان كرده و به عكس روى آن جنجال به راه انداختند، خدا، هم از اعمالشان آگاه است، و هم از نياتشان.

1- نظم آيات‌

محتواى آيه مورد بحث به خوبى نشان مى‌دهد كه قبل از آيه گذشته نازل شده است و اگر مى‌بينيم در قرآن بعد از آن قرار گرفته به خاطر اين است كه آيات قرآن بر حسب تاريخ نزول جمع‌آورى نشده است، بلكه گاه مناسباتى ايجاد كرده كه آيه‌اى كه نزولش بعد بوده به دستور پيامبر كه از فرمان خدا سرچشمه مى‌گرفت قبلا ذكر شود (از جمله اين مناسبتها رعايت اولويت و اهميت مطالب است).

از آيه فوق، استفاده مى‌شود كه پيامبر ص علاقه خاصى (به كعبه داشت و انتظار آن را مى‌كشيد كه فرمان قبله بودن آن صادر گردد، علت اين امر را در علاقه شديد پيامبر ص به ابراهيم ع و آثار او بايد جستجو كرد، از اين گذشته" كعبه" قديمى‌ترين خانه توحيد بود، او مى‌دانست كه" بيت المقدس" قبله موقتى مسلمانان است، و آرزو داشت قبله اصلى و نهايى زودتر تعيين گردد.