پيرو آئين خالص ابراهيم گرديد تا هدايت شويد و او هرگز از مشركان نبود" (قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌).

دينداران خالص كسانى هستند كه پيرو آئين توحيدى خالص باشند، توحيدى كه هيچگونه با شرك آميخته نگردد، مهمترين اصل اساسى براى شناخت آئين پاك از آئين‌هاى انحرافى همين رعايت كامل اصل توحيد است.

اسلام به ما تعليم ميدهد كه ميان پيامبران خدا تفرقه نيفكنيم و به آئين همه آنها احترام بگذاريم، چرا كه اصول آئين حق در همه جا يكى است و موسى و عيسى نيز پيرو آئين توحيدى و خالص از شرك ابراهيم بودند، هر چند آئين آنها بوسيله پيروان نادان تحريف شد و به شرك آميخته گشت (البته اين سخن منافات با اين ندارد كه امروز بايد در انجام وظائف خود پيرو آخرين آئين آسمانى يعنى اسلام باشيم كه براى اين زمان از سوى خدا نازل شده است).

" ما هيچ فرقى ميان آنها نمى‌گذاريم و در برابر فرمان حق تسليم هستيم" (لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‌).

خودمحوريها و تعصبهاى نژادى هرگز سبب نمى‌شود كه ما بعضى را بپذيريم و بعضى را نفى كنيم، آنها همه معلمان الهى بودند كه در دوره‌هاى مختلف تربيتى به راهنمايى انسانها پرداختند، هدف همه آنها يك چيز بيشتر نبود و آن هدايت‌