نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 467
آنچه به موسى و عيسى و پيامبران (ديگر) از طرف پروردگار داده شده است، و ما
جدايى در ميان آنها قائل نمىشويم، و در برابر فرمان خدا تسليم هستيم (و تعصبات
نژادى و اغراض شخصى سبب نمىشود كه بعضى را بپذيريم و بعضى را رها كنيم).
137- اگر آنها نيز به آنچه شما ايمان آوردهايد، ايمان بياورند هدايت
يافتهاند، و اگر سرپيچى كنند از حق جدا شدهاند، و خداوند دفع شر آنها را از شما
مىكند و او شنونده و دانا است.
شان نزول:
در شان نزول اين آيات از ابن عباس چنين نقل شده كه چند نفر از علماى يهود و
مسيحيان نجران با مسلمانان بحث و گفتگو داشتند: هر يك از اين دو گروه خود را اولى
و سزاوارتر به آئين حق مىدانست و ديگرى را نفى مىكرد، يهوديان مىگفتند: موسى
پيامبر ما از همه پيامبران برتر است و كتاب ما تورات بهترين كتابها است، عين همين
ادعا را مسيحيان داشتند كه مسيح بهترين راهنما و انجيل برترين كتب آسمانى است، و
هر يك از پيروان اين دو مذهب مسلمانان را به مذهب خويش دعوت مىكردند، آيات فوق
نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
***
تفسير: تنها ما بر حقيم!
خود پرستى و خودمحورى معمولا سبب مىشود كه انسان حق را در خودش منحصر بداند،
همه را بر باطل بشمرد و سعى كند ديگران را به رنگ خود در آورد چنان كه قرآن در
نخستين آيه مورد بحث مىگويد:" اهل كتاب گفتند يهودى يا مسيحى شويد تا هدايت
يابيد"! (وَ قالُوا كُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى
تَهْتَدُوا).