آرى ابراهيم آن مرد فداكار و ايثارگر هنگامى كه نداى فطرت را از درون خود مى‌شنود كه پروردگار به او فرمان" تسليم باش" مى‌دهد او تسليم كامل خدا مى‌شود، ابراهيم با فكر و درك خود مى‌يابد و مى‌بيند كه ستارگان و ماه و خورشيد همه غروب و افول دارند و محكوم قوانين آفرينشند، لذا مى‌گويد: اينها خداى من نيستند إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌: [1]" من روى خود را به سوى خدايى كردم كه آسمانها و زمين را آفريد و در اين راه عقيده خود را خالص كردم و من از مشركان نيستم" (سوره انعام آيه 79).

و در آيات گذشته ديديم كه ابراهيم و اسماعيل پس از ساختن خانه كعبه، نخستين تقاضايى كه از خدا- بعد از تقاضاى قبولى اعمالشان- كردند، اين بود كه آنها براستى تسليم فرمان او باشند و از دودمان آنها نيز امت مسلمى بپاخيزد.

و در حقيقت نخستين گام براى ايجاد ارزش در انسان، مساله خلوص و پاكى است و به همين دليل كه ابراهيم خويش را منحصرا تسليم فرمان حق كرد محبوب خدا شد و خدا او را برگزيد و به همين عنوان، او و مكتبش را معرفى كرد.

[1] سوره انعام آيه 79.

[2] نور الثقلين جلد 3 صفحه 439.