118- افراد ناآگاه گفتند: چرا خدا با ما سخن نمىگويد؟ و آيه و نشانهاى بر
خود ما نازل نمىكند؟ پيشينيان آنها نيز همين گونه سخن مىگفتند دلها و افكارشان
مشابه است، ولى ما (به اندازه كافى) آيات و نشانهها را براى اهل يقين (و حقيقت
جويان) روشن ساختهايم.
119- ما تو را به حق براى بشارت و تهديد (مردم جهان) فرستاديم و تو مسئول
گمراهى دوزخيان (پس از ابلاغ رسالت) نيستى.
تفسير: بهانه ديگر: چرا خدا با ما سخن نمىگويد؟!
به تناسب بهانهجوئيهاى يهود در نخستين آيات فوق، سخن از گروه ديگرى از
بهانهجويان است كه ظاهرا همان مشركان عرب بودند، مىگويد:
" افراد بى اطلاع گفتند: چرا خدا با ما سخن نمىگويد؟ و چرا آيه و
نشانهاى بر خود ما نازل نمىشود"؟ (وَ
قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 422