نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 386
دور از ادب بوده است قرآن مسلمانان را از آن نهى كرده [1]
***
آيه بعد پرده از روى كينهتوزى و عداوت
گروه مشركان و گروه اهل كتاب نسبت به مؤمنان برداشته مىگويد:" كافران اهل
كتاب و همچنين مشركان دوست ندارند خير و بركتى از سوى خدا بر شما نازل گردد"
(ما يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ
الْكِتابِ وَ لَا الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ
رَبِّكُمْ).
ولى اين تنها آرزويى بيش نيست زيرا" خداوند رحمت و خير و بركت خويش را به
هر كس بخواهد اختصاص مىدهد" (وَ اللَّهُ
يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ).
" و خداوند دارى بخشش و فضل عظيم است" (وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ).
آرى دشمنان از شدت كينهتوزى و حسادت حاضر نبودند اين افتخار و موهبت را بر
مسلمانان ببينند كه پيامبرى بزرگ، صاحب يك كتاب آسمانى با عظمت از سوى خداوند بر
آنها مبعوث گردد، ولى مگر مىتوان جلو فضل و رحمت خدا را گرفت؟!
***
نكته: مفهوم دقيق" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا"
بيش از 80 مورد از قرآن مجيد اين خطاب افتخار آميز و روحپرور ديده مىشود، آيه
فوق نخستين آيهاى است كه با اين خطاب در آن برخورد مىكنيم:
جالب اينكه اين تعبير منحصرا در آياتى است كه در مدينه نازل شده و در آيات مكى
اثرى از آن نيست، شايد به اين دليل كه با هجرت پيامبر ص به مدينه وضع مسلمانان
تثبيت شد و به صورت يك جمعيت ثابت و صاحب نفوذ در آمدند و از پراكندگى نجات
يافتند، لذا خداوند آنها را با جمله" يا
أَيُّهَا الَّذِينَ