آيات قرآن مى‌كنيد) نگوئيد" راعنا" بلكه بگوئيد" انظرنا" (چرا كه همان مفهوم را دارد و دستاويزى براى دشمن نيست) (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا).

" و آنچه به شما دستور داده مى‌شود بشنويد، و براى كافران و استهزاء كنندگان عذاب دردناكى است" (وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ‌).

از اين آيه به خوبى استفاده مى‌شود كه مسلمانان بايد در برنامه‌هاى خود مراقب باشند كه هرگز بهانه به دست دشمن ندهند، حتى از يك جمله كوتاه كه ممكن است سوژه‌اى براى سوء استفاده دشمنان گردد احتراز جويند، قرآن با صراحت براى جلوگيرى از سوء استفاده مخالفان به مؤمنان توصيه مى‌كند كه حتى از گفتن يك كلمه مشترك كه ممكن است دشمن از آن معنى ديگرى قصد كند و به تضعيف روحيه مؤمنان بپردازد پرهيز كنند، دامنه سخن و تعبير وسيع است چه لزومى دارد انسان جمله‌اى را به كار برد كه قابل تحريف و سخريه دشمن باشد.

وقتى اسلام تا اين اندازه اجازه نمى‌دهد بهانه به دست دشمنان داده شود، تكليف مسلمانان در مسائل بزرگتر و بزرگتر روشن است، هم اكنون گاهى اعمالى از ما سر مى‌زند كه از سوى دشمنان داخلى، يا محافل بين‌المللى سبب تفسيرهاى سوء و بهره‌گيرى بلندگوهاى تبليغاتى آنان مى‌شود، وظيفه ما اين است كه از اين كارها جدا بپرهيزيم و بى جهت بهانه به دست اين مفسدان داخلى و خارجى ندهيم.

اين نكته نيز قابل توجه است كه جمله" راعنا"- علاوه بر آنچه گفته شد- خالى از يك نوع تعبير غير مؤدبانه نيست، زيرا راعنا از ماده مراعات (باب مفاعله) است و مفهومش اين مى‌باشد" تو ما را مراعات كن، تا ما هم تو را مراعات كنيم" و چون اين تعبير (علاوه بر سوء استفاده‌هائى كه يهود از آن مى‌كردند)