بياموزند تا اگر مدعى دروغگويى خواست از اين طريق مردم را اغفال يا گمراه كند سحر و جادوى او را ابطال نمايند، و دروغ مدعى را فاش سازند.

شاهد اين سخن كه اگر سحر براى ابطال سحر و حل و گشودن آن باشد بى مانع است، حديثى است كه از امام صادق نقل شده، در اين حديث مى‌خوانيم:

" يكى از ساحران و جادوگران كه در برابر انجام عمل سحر مزد مى‌گرفت خدمت امام صادق ع رسيد و عرض كرد: حرفه من سحر بوده است و در برابر آن مزد مى‌گرفتم، خرج زندگى من نيز از همين راه تامين مى‌شد، و با همان در آمد، حج خانه خدا را انجام داده‌ام، ولى اكنون آن را ترك و توبه كرده‌ام، آيا براى من راه نجاتى هست؟

امام صادق ع در پاسخ فرمود:" عقده سحر را بگشا، ولى گره جادوگرى مزن" [1] از اين حديث استفاده مى‌شود كه براى گشودن گره سحر، آموختن و عمل آن بى اشكال است.

سحر و جادوگرى از نظر كتب عهد قديم (تورات و كتب ملحق به آن) نيز ناروا و بسيار ناپسند است، زيرا در تورات مى‌خوانيم:" با صاحبان اجنه توجه مكنيد و جادوگران را متفحص نشويد تا (مبادا) از آنها ناپاك شويد و خداوند خداى شما منم" [2] و در جاى ديگر تورات آمده:" و كسى كه با صاحبان اجنه و جادوگران توجه مى‌نمايد تا آن كه از راه زنا پيروى ايشان نمايد روى عتاب خود را به سوى‌

[1] وسائل الشيعه باب 25 من ابواب ما يكتسب به حديث 1.

[2] لاويان 19: 31.