تعليم سحر دادند (و نيز يهود) از آنچه بر دو فرشته بابل" هاروت" و" ماروت" نازل شد پيروى كردند، (آنها طريق سحر كردن را براى آشنايى به طرز ابطال آن به مردم ياد مى‌دادند) و به هيچ كس چيزى ياد نمى‌دادند مگر اينكه قبلا به او مى‌گفتند ما وسيله آزمايش شما هستيم، كافر نشويد (و از اين تعليمات سوء استفاده نكنيد) ولى آنها از آن دو فرشته مطالبى را مى‌آموختند كه بتوانند به وسيله آن ميان مرد و همسرش جدايى بيفكنند (نه اينكه از آن براى ابطال سحر استفاده كنند) ولى هيچگاه بدون فرمان خدا نمى‌توانند به انسانى ضرر برسانند، آنها قسمتهايى را فرا مى‌گرفتند كه براى آنان زيان داشت و نفعى نداشت، و مسلما مى‌دانستند هر كسى خريدار اين گونه متاع باشد بهره‌اى در آخرت نخواهد داشت و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن مى‌فروختند اگر علم و دانشى مى‌داشتند!.

103- و اگر آنها ايمان مى‌آوردند و پرهيزكارى پيشه مى‌كردند پاداشى كه نزد خداوند بود براى آنان بهتر بود، اگر آگاهى داشتند.

تفسير: سليمان و ساحران بابل‌

از احاديث چنين بر مى‌آيد كه در زمان سليمان پيامبر ص گروهى در كشور او به عمل سحر و جادوگرى پرداختند، سليمان دستور داد تمام نوشته‌ها و اوراق آنها را جمع‌آورى كرده در محل مخصوصى نگه‌دارى كنند (اين نگهدارى شايد به خاطر آن بوده كه مطالب مفيدى براى دفع سحر ساحران در ميان آنها وجود داشته).

پس از وفات سليمان گروهى آنها را بيرون آورده و شروع به اشاعه و تعليم سحر كردند، بعضى از اين موقعيت استفاده كرده و گفتند: سليمان اصلا پيامبر نبود بلكه به كمك همين سحر و جادوگريها بر كشورش مسلط شد و امور خارق العاده انجام مى‌داد! گروهى از بنى اسرائيل هم از آنها تبعيت كردند و سخت به جادوگرى دل بستند، تا آنجا كه دست از تورات نيز برداشتند.