ديگر، ابن صوريا گفت: يك سؤال باقى مانده كه اگر آن را صحيح جواب دهى به تو ايمان مى‌آوريم و از تو پيروى خواهيم كرد، نام آن فرشته‌اى كه بر تو نازل مى‌شود چيست؟ فرمود: جبرئيل است.

" ابن صوريا" گفت: او دشمن ما است، دستورهاى مشكل در باره جهاد و جنگ مى‌آورد، اما ميكائيل هميشه دستورهاى ساده و راحت آورده، اگر فرشته وحى تو ميكائيل بود به تو ايمان مى‌آورديم! [1]

ملت بهانه جو!

بررسى شان نزول آيه فوق انسان را بار ديگر به ياد بهانه‌جوئيهاى ملت يهود مى‌اندازد كه از زمان پيامبر بزرگوار موسى ع تا كنون اين برنامه را دنبال كرده‌اند، و براى شانه خالى كردن از زير بار حق هر زمان به سراغ بهانه‌اى مى‌روند.

در اينجا چنان كه مشاهده مى‌كنيم: تنها بهانه اين است كه چون جبرئيل فرشته وحى تو است و تكاليف سنگين خدا را ابلاغ مى‌كند ما ايمان نمى‌آوريم، ما دشمن او هستيم اگر فرشته وحى ميكائيل بود، بسيار خوب بود، ايمان مى‌آورديم؟.

از اينان بايد پرسيد مگر فرشتگان الهى با يكديگر از نظر انجام وظيفه فرق دارند؟ اصولا مگر آنها طبق خواسته خودشان عمل مى‌كنند يا از پيش خود چيزى مى‌گويند؟ آنها همانگونه‌اند كه قرآن معرفى كرده‌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ‌:" هر چه خداوند دستور دهد همان را انجام مى‌دهند" (تحريم- 6).

به هر حال قرآن در پاسخ اين بهانه‌جوئيها چنين مى‌گويد:" به آنها بگو

[1] مجمع البيان اين حديث را از ابن عباس نقل كرده و در كتب ديگر مانند تفسير فخر رازى و الميزان و المنار و غير آن نيز (با تفاوتهايى) آمده است.