[سوره البقرة (2): آيات 97 تا 98]

قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‌ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‌ لِلْمُؤْمِنِينَ (97) مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ (98)

ترجمه:

97- (آنها مى‌گويند چون فرشته‌اى كه وحى بر تو نازل مى‌كند جبرئيل است و ما با جبرئيل دشمن هستيم به تو ايمان نمى‌آوريم) بگو كسى كه دشمن جبرئيل باشد (در حقيقت دشمن خدا است) چرا كه او به فرمان خدا قرآن را بر قلب تو نازل كرده است، قرآنى كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‌كند و هدايت و بشارت براى مؤمنان است.

98- كسى كه دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئيل و ميكائيل باشد (كافر است و) خداوند دشمن كافران است.

شان نزول:

هنگامى كه پيامبر ص به مدينه آمد روزى ابن صوريا (يكى از علماى يهود) با جمعى از يهود فدك نزد پيامبر اسلام ص آمدند، و سؤالات گوناگونى از حضرتش كردند، و نشانه‌هايى را كه گواه نبوت و رسالت او بود جستجو نمودند، از جمله گفتند: اى محمد خواب تو چگونه است؟ زيرا به ما اطلاعاتى در باره خواب پيامبر موعود داده شده است، فرمود: تنام عيناى و قلبى يقظان!:" چشم من به خواب مى‌رود اما قلبم بيدار است" گفتند راست گفتى اى محمد! و پس از سؤالات متعدد