ولى قرآن پرده از روى دروغ و تزوير آنان بر مى‌دارد، زيرا آنها به هيچوجه حاضر به ترك زندگى دنيا نيستند و اين خود دليل محكمى بر كذب آنها است، راستى اگر انسان چنان ايمانى به سراى آخرت داشته باشد چرا اينقدر به زندگى اين جهان دل ببندد؟ و براى وصول به آن مرتكب هزار گونه جنايت شود؟

" و خداوند از ستمگران، آگاه است" (وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ‌).

آرى آنها مى‌دانستند در پرونده اعمالشان چه نقطه‌هاى سياه و تاريك وجود دارد، آنها از اعمال زشت و ننگين خود مطلع بودند، خدا نيز از اعمال اين ستمگران آگاه است، بنا بر اين سراى آخرت براى آنها سراى عذاب و شكنجه و رسوايى است و به همين دليل خواهان آن نيستند.

" حتى حريصتر از مشركان" (وَ مِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا).

حريص در اندوختن مال و ثروت، حريص در قبضه كردن دنيا، حريص در انحصارطلبى، آنها حتى از مشركان كه طبعا مى‌بايست در جمع‌آورى اموال از همه حريصتر باشند و از هر راه بدست آورند باكى نداشته باشند حريصترند.

" آن چنان علاقه به دنيا دارند كه" هر يك از آنها دوست دارد هزار سال عمر كند". (يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ).