نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 352
نكتهها:
[1- تفسير جمله" قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَيْنا"]
جمله" قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَيْنا" (ما شنيديم و معصيت كرديم) به اين معنى نيست كه آنها
اين سخن را به زبان جارى كردند، بلكه ظاهرا منظور اين است كه آنها با عمل خود اين
واقعيت را نشان دادند، و اين يك نوع كنايه زيبا است كه در سخنان روزمره نيز ديده
مىشود.
[2- تفسير جمله" وَ أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ"]
***
جمله" وَ أُشْرِبُوا فِي
قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ" نيز كنايه جالبى را
منعكس مىكند كه بيانگر حال قوم يهود است.
توضيح اينكه: كلمه" اشراب" همانگونه كه از" مفردات راغب"
بر مىآيد دو معنى دارد:
اگر از باب" اشربت البعير" باشد يعنى ريسمان را به گردن شتر بستم
بنا بر اين معنى جمله بالا اين مىشود كه ريسمانى محكم از علاقه و محبت قلب آنها
را با گوساله ارتباط داده بود.
و اگر از ماده" اشراب" به معنى آبيارى كردن يا ديگرى را آب دادن
باشد و در اين صورت كلمه" حب" در تقدير خواهد بود و معنى جمله رويهمرفته
چنين است:
بنى اسرائيل قلوب خود را با محبت گوساله سامرى آبيارى كردند.
اين جزو عادات عرب است كه هر گاه علاقهاى سخت و يا كينه زيادى نسبت به چيزى
را بخواهند برسانند تعبيرى همانند تعبير بالا مىآورند.
ضمنا از تعبير فوق نكته ديگرى نيز استفاده مىشود و آن اينكه نبايد از اين
كارهاى نادرست بنى اسرائيل تعجب كرد، زيرا اين اعمال محصول سرزمين قلب آنها است كه
با آب شرك آبيارى شده، و چنين سرزمينى كه با چنان آبى آبيارى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 352