مى‌گفتند:" ما فرزندان خدا و دوستان خاص او هستيم" نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ‌ (مائده- 18) و يا اينكه مى‌گفتند:" هرگز آتش دوزخ جز چند روزى به ما نخواهد رسيد" كه در آيات بعد به اين گفتار يهود بر مى‌خوريم.

اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور از امانى، آيات تحريف شده باشد كه دانشمندان يهود در اختيار عوام مى‌گذاشتند، و جمله" لا يَعْلَمُونَ الْكِتابَ إِلَّا أَمانِيَ‌" با اين معنى سازگارتر مى‌باشد.

به هر حال پايان اين آيه (إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ‌) دليل بر آن است كه پيروى از ظن و گمان در اساس و اصول دين و شناخت مكتب وحى كارى است نادرست و در خور سرزنش و هر كس بايد در اين قسمت از روى تحقيق كافى گام بردارد.

" و هدفشان اين است با اين كار، بهاى كمى بدست آورند" (لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا).

" واى بر آنها از آنچه با دست خود مى‌نويسند" (فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ‌).

" و واى بر آنها از آنچه با اين خيانتها بدست مى‌آورند" (وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ‌).

از جمله‌هاى اخير اين آيه به خوبى استفاده مى‌شود كه آنها هم وسيله نامقدسى داشتند، و هم نتيجه نادرستى مى‌گرفتند.