مى‌كردند از آنچه در تورات پيرامون صفات پيامبر اسلام ص آمده بود به آنها خبر مى‌دادند، بزرگان يهود از اين امر آگاه شدند و آنها را از اين كار نهى كردند، و گفتند شما صفات محمد ص را كه در تورات آمده براى آنها بازگو نكنيد تا در پيشگاه خدا دليلى بر ضد شما نداشته باشند، آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت" [1]

در اين آيات چنان كه ملاحظه مى‌كنيد قرآن، ماجراى بنى اسرائيل را رها كرده، روى سخن را به مسلمانان نموده و نتيجه گيرى آموزنده‌اى مى‌كند، مى‌گويد:" شما چگونه انتظار داريد كه اين قوم به دستورات آئين شما ايمان بياورند، با اينكه گروهى از آنان سخنان خدا را مى‌شنيدند و پس از فهم و درك آن را تحريف مى‌كردند، در حالى كه علم و اطلاع داشتند"؟! (أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَ قَدْ كانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ‌).

بنا بر اين اگر مى‌بينيد آنها تسليم بيانات زنده قرآن و اعجاز پيامبر اسلام ص نمى‌شوند نگران نباشيد، اينها فرزندان همان كسانى هستند كه به عنوان برگزيدگان قوم همراه موسى به كوه طور رفتند و سخنان خدا را شنيدند و دستورهاى او را درك كردند، و به هنگام بازگشت، آن را تحريف نمودند.

از جمله" وَ قَدْ كانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ ..." چنين استفاده مى‌شود كه همه آنها تحريف‌گر نبودند بلكه اين تنها كار گروهى بوده كه شايد اكثريت را تشكيل مى‌دادند.

[1] مجمع البيان ذيل آيات مورد بحث.