60- و (بخاطر بياور) زمانى را كه موسى براى قوم خويش طلب آب كرد به او دستور
داديم عصاى خود را بر سنگ مخصوص بزن، ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشيد، بطورى كه
هر يك (از طوائف دوازدهگانه بنى اسرائيل) چشمه مخصوص خود را مىشناخت (و گفتيم)
از روزيهاى الهى بخوريد و بياشاميد و در زمين فساد نكنيد و فساد را گسترش ندهيد.
تفسير: جوشيدن چشمه آب در بيابان
باز در اين آيه خداوند به يكى ديگر از نعمتهاى مهمى كه به بنى اسرائيل ارزانى
داشت اشاره كرده مىگويد:" به خاطر بياوريد هنگامى" كه موسى (در آن
بيابان خشك و سوزان كه بنى اسرائيل از جهت آب سخت در مضيقه قرار داشتند) از خداوند
خود براى قومش تقاضاى آب كرد" (وَ إِذِ
اسْتَسْقى مُوسى لِقَوْمِهِ).
و خدا اين تقاضا را قبول فرمود، چنان كه قرآن مىگويد:" ما به او دستور
داديم كه عصاى خود را بر آن سنگ مخصوص بزن" (فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ).
" ناگهان آب از آن جوشيدن گرفت و دوازده چشمه آب (درست به تعداد
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 271