نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 209
نظر نتيجه، يكسان مىباشند، حق را بگوئيد هر چند به زيان شما باشد، و باطل را
با آن نياميزيد هر چند منافع زودگذرتان به خطر بيفتد.
***
و بالاخره هفتمين و هشتمين و نهمين دستور را به اين صورت بازگو مىكند:
" نماز را بپا داريد زكات را ادا كنيد، و (عبادت دستجمعى را فراموش
ننمائيد) با ركوع كنندگان ركوع نمائيد" (وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا
مَعَ الرَّاكِعِينَ).
با اينكه دستور اخير اشاره به مساله نماز جماعت است، ولى از ميان تمام افعال
نماز تنها" ركوع" را بيان كرده و مىگويد:" با ركوع كنندگان ركوع
كنيد" اين تعبير شايد به خاطر آن باشد كه نماز يهود مطلقا داراى ركوع نبود،
اين نماز مسلمانان است كه يكى از اركان اصلى آن، ركوع محسوب مىشود.
جالب اينكه نمىگويد: نماز بخوانيد، بلكه مىگويد: أَقِيمُوا الصَّلاةَ (نماز را بپا داريد) يعنى تنها خودتان نمازخوان نباشيد بلكه چنان كنيد كه
آئين نماز در جامعه انسانى بر پا شود، و مردم با عشق و علاقه به سوى آن بيايند.
بعضى از مفسران گفتهاند تعبير به" اقيموا" اشاره به اين است كه
نماز شما تنها اذكار و اوراد نباشد بلكه آن را بطور كامل بپا داريد كه مهمترين ركن
آن توجه قلبى و حضور دل در پيشگاه خدا و تاثير نماز در روح و جان آدمى است [1] در حقيقت در
اين سه دستور اخير، نخست پيوند فرد با خالق (نماز) بيان شده، و سپس پيوند با مخلوق
(زكات) و سر انجام پيوند دستجمعى همه مردم با هم در راه خدا!.