كم است كه قرآن در اين آيه به آن اشاره مى‌كند [1]

به دنبال پيمانى كه خداوند از يهود گرفته بود، و از جمله آن پيمان، ايمان به پيامبران الهى و اطاعت فرمانهاى او بود، در سه آيه مورد بحث به نه بخش از دستوراتى كه به يهود داده شده اشاره مى‌كند.

نخست مى‌فرمايد:" به آياتى كه بر پيامبر اسلام ص نازل شده ايمان بياوريد، آياتى كه هماهنگ با اوصافى است كه در تورات شما آمده است (وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌).

قرآن مصدق كتابى است كه نزد خود شما است، يعنى بشاراتى را كه تورات و پيامبران پيشين به پيروان خود دادند كه بعد از ما پيامبرى با چنين اوصاف ظهور خواهد كرد و كتاب آسمانيش داراى اين ويژگيها است اكنون كه مى‌بينيد صفات اين پيامبر و ويژگيهاى قرآن كاملا منطبق بر بشاراتى است كه در كتب شما آمده و هماهنگى همه جانبه با آن دارد چرا به آن ايمان نمى‌آوريد؟!.

سپس مى‌گويد:" شما نخستين كسى نباشيد كه به اين كتاب آسمانى كفر مى‌ورزيد و آن را انكار مى‌كنيد" (وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ‌).

يعنى اگر مشركان و بت پرستان عرب، كافر شوند زياد عجيب نيست عجيب كفر و انكار شما است، آنهم به عنوان پيشگامان و نخستين مخالفان، چرا كه هم از آنها با اطلاعتريد، و اهل كتابيد و در كتب آسمانى شما اين همه بشارات در باره ظهور چنين پيامبرى داده شده، و به همين دليل قبل از ظهورش، شما نخستين مناديان او بوديد، چه شد كه بعد از اين ظهور بجاى اينكه نخستين مؤمنان باشيد نخستين كافران شديد؟.

[1] مجمع البيان ذيل آيات مورد بحث.