انحرافات و خودكامگى‌هاى آنهاى را مى‌گرفت، نه تنها غالبا دعوت اسلام را نپذيرفتند، بلكه در آشكار و نهان بر ضد اسلام قيام كردند، همان مبارزه‌اى كه هنوز هم بعد از چهارده قرن ادامه دارد.

آيه فوق و آيات بعد نازل شد و آنها را زير شديدترين رگبار سرزنشهاى خود گرفت، و آن چنان با ذكر دقيق قسمتهاى حساس تاريخشان آنها را تكان داد كه هر كس كمترين روح حق‌جويى داشت بيدار گشت به سوى اسلام آمد، بعلاوه درس آموزنده‌اى بود براى همه مسلمانها.

در آيات آينده به خواست خدا فرازهايى از قبيل نجاتشان از چنگال فرعون، شكافتن دريا و غرق شدن فرعونيان، ميعادگاه موسى در كوه طور، گوساله‌پرستى بنى اسرائيل در غيبت موسى، دستور توبه خونين و نازل شدن نعمتهاى ويژه خدا بر آنها، و مانند آن خواهيم خواند كه هر كدام درس يا درسهاى آموزنده‌اى در بر دارد.

- آن گونه كه از آيات قرآن استفاده مى‌شود اين پيمان همان پرستش خداوند يگانه، نيكى به پدر و مادر، بستگان، يتيمان، و مستمندان، و خوشرفتارى با مردم، بر پا داشتن نماز، اداى زكات، دورى از اذيت و آزار، و خونريزى بوده است.

شاهد اين سخن آيه 83 و 84 همين سوره است:

وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ لا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ ذِي الْقُرْبى‌ وَ الْيَتامى‌ وَ الْمَساكِينِ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ ... وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ لا تَسْفِكُونَ دِماءَكُمْ وَ لا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ‌.

در حقيقت اين دو آيه اشاره به ده پيمان مختلف است كه خدا از يهود گرفته‌