نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 181
كه بعضى دشمن ديگرى خواهيد بود، و براى شما تا مدت معينى در زمين قرارگاه و
وسيله بهرهبردارى است.
تفسير:
آدم در بهشت
قرآن در تعقيب بحثهاى گذشته پيرامون مقام و عظمت انسان به فصل ديگرى از اين
بحث پرداخته، نخست چنين مىگويد:" بخاطر بياوريد هنگامى را كه به فرشتگان
گفتيم براى آدم سجده و خضوع كنيد" (وَ
إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ).
" آنها همگى سجده كردند جز ابليس كه سر باز زد و تكبر ورزيد" (فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبى وَ اسْتَكْبَرَ).
آرى او استكبار كرد" و بخاطر همين استكبار و نافرمانى از كافران شد"
(وَ كانَ مِنَ الْكافِرِينَ).
گر چه در آغاز چنين به نظر مىآيد كه مساله سجده بر آدم بعد از آزمايش فرشتگان
و تعليم اسماء بوده، ولى دقت در آيات ديگر قرآن نشان مىدهد كه اين موضوع بلافاصله
بعد از آفرينش انسان و تكامل خلقت او و قبل از آزمايش فرشتگان بوده است.
در سوره حجر آيه 29 مىخوانيم:"
فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ"" هنگامى كه آفرينش آدم را نظام بخشيدم و از روح
خودم (روح شايستهاى كه مخلوق من بود) در آن دميدم براى او سجده كنيد".
همين معنى در سوره" ص" آيه 72 نيز آمده است [1] گواه ديگر اين موضوع اين است كه اگر دستور
سجده بعد از روشن شدن مقام آدم بود چندان افتخارى براى ملائكه محسوب نمىشد، زيرا
در آن هنگام مقام
[1]" آلوسى" در تفسير"
روح المعانى" و" فخر رازى" در" تفسير كبير" نيز به اين
معنى اشاره كردهاند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 181