نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 173
آدم شاهد اين مقصود است! به هر حال خدا مىخواست موجودى بيافريند كه گل سر سبد
عالم هستى باشد و شايسته، مقام خلافت الهى و نماينده" اللَّه" در زمين
گردد.
در حديثى كه از امام صادق ع در تفسير اين آيات آمده نيز به همين معنى اشاره
شده است كه فرشتگان بعد از آگاهى از مقام آدم دانستند كه او و فرزندانش سزاوارترند
كه خلفاى الهى در زمين و حجتهاى او بر خلق بوده باشند [1] سپس در آيه مورد بحث اضافه مىكند:"
فرشتگان به عنوان سؤال براى درك حقيقت و نه به عنوان اعتراض" عرض كردند آيا
در زمين كسى را قرار مىدهى كه فساد كند و خونها بريزد؟!" (قالُوا أَ تَجْعَلُ فِيها مَنْ يُفْسِدُ فِيها وَ يَسْفِكُ
الدِّماءَ)" در حالى كه ما تو را عبادت مىكنيم
تسبيح و حمدت بجا مىآوريم و تو را از آنچه شايسته ذات پاكت نيست پاك
مىشمريم" (وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ
نُقَدِّسُ لَكَ).
ولى خداوند در اينجا پاسخ سربسته به آنها داد كه توضيحش در مراحل بعد آشكار
گرديد:" فرمود من چيزهايى مىدانم كه شما نمىدانيد"! (قالَ إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ).
فرشتگان آن چنان كه از سخنانشان پيدا است پى برده بودند كه اين انسان فردى سر
براه نيست، فساد مىكند، خون مىريزد، خرابى به بار مىآورد. اما از كجا دانستند؟!
گاه گفته مىشود خداوند قبلا آينده انسان را بطور اجمال براى آنها بيان فرموده
بود، در حالى كه بعضى احتمال دادهاند ملائكه خودشان اين مطلب را از
[1] نقل از كتاب معانى الاخبار (طبق
نقل تفسير الميزان جلد 1 صفحه 121) از اين حديث گرچه بيشتر عظمت مقام انبياء و
امامان استفاده مىشود ولى پيدا است كه انحصار به آنها ندارد آنها مصداق اتم و
اكمل اين موضوعند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 173