عظمت مشكلات نهراسيم و مايوس نشويم، و ضمنا نيت و عملمان را پاكتر و خالصتر كنيم.

و اين است رمز ديگر پيروزى به هنگام شروع كارها به نام خدا.

گر چه هر قدر در تفسير اين آيه سخن بگوئيم كم گفته‌ايم چرا كه معروف است" على ع از سر شب تا به صبح براى" ابن عباس" از تفسير" بِسْمِ اللَّهِ" سخن مى‌گفت، صبح شد در حالى كه از تفسير" با" بِسْمِ اللَّهِ‌ فراتر نرفته بود" ولى با حديثى از همان حضرت اين بحث را همين جا پايان مى‌دهيم، و در بحثهاى آينده مسائل ديگرى در اين رابطه خواهيم داشت.

" عبد اللَّه بن يحيى" كه از دوستان امير مؤمنان على ع بود به خدمتش آمد و بدون گفتن بسم اللَّه بر تختى كه در آنجا بود نشست، ناگهان بدنش منحرف شد و بر زمين افتاد و سرش شكست، على ع دست بر سر او كشيد و زخم او التيام يافت بعد فرمود: آيا نمى‌دانى كه پيامبر از سوى خدا براى من حديث كرد كه هر كار بدون نام خدا شروع شود بى سرانجام خواهد بود، گفتم پدر و مادرم به فدايت باد مى‌دانم و بعد از اين ترك نمى‌گويم، فرمود: در اين حال بهره‌مند و سعادتمند خواهى شد.

امام صادق ع هنگام نقل اين حديث فرمود: بسيار مى‌شود كه بعضى از شيعيان ما بسم اللَّه را در آغاز كارشان ترك مى‌گويند و خداوند آنها را با ناراحتى مواجه مى‌سازد تا بيدار شوند و ضمنا اين خطا از نامه اعمالشان شسته شود" [1]

[1] سفينة البحار جلد اول صفحه 633.