همسر، پاكى و پاكيزگى است، و غير از آن همه تحت الشعاع آن قرار دارد، حديث معروفى كه از پيامبر ص نقل شده نيز اين حقيقت را روشن مى‌كند

اياكم و خضراء الدمن قيل يا رسول اللَّه! و ما خضراء الدمن؟ قال المرأة الحسناء فى منبت السوء!:

" از گياهان سرسبزى كه بر مزبله‌ها مى‌رويد بپرهيزيد! عرض كردند: اى پيامبر! منظور شما از اين گياهان چيست؟ فرمود: زن زيبايى است كه در خانواده آلوده‌اى پرورش يافته" [1]

گر چه در بسيارى از آيات قرآن، سخن از نعمتهاى مادى بهشت است:

باغهايى كه نهرهاى آب جارى از زير درختان آن در حركت است، قصرها، همسران پاكيزه، ميوه‌هاى رنگارنگ، ياران همرنگ و مانند آن.

ولى در كنار اين نعمتها اشاره به نعمتهاى معنوى مهمترى نيز شده است كه ارزيابى عظمت آنها با مقياسهاى ما امكان‌پذير نيست، مثلا در آيه 72 توبه مى‌خوانيم:

وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌:

" خداوند به مردان و زنان با ايمان، باغهايى از بهشت وعده داده كه از زير درختانش نهرها جارى است، جاودانه در آن خواهند بود، و مسكن‌هاى پاكيزه در اين بهشت جاودان دارند، همچنين خشنودى پروردگار كه از همه اينها بالاتر است و اين است رستگارى بزرگ".

و در آيه 8 سوره" بينة" بعد از ذكر نعمتهاى مادى بهشت مى‌خوانيم:

رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ‌:" خداوند از آنها خشنود است و آنها نيز از خدا خشنودند".

[1] وسائل الشيعه جلد 14 صفحه 19.