بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ‌) [1] و به اين ترتيب قرآن همه منكران را دعوت به مبارزه با قرآن و همانند يك سوره مانند آن مى‌كند تا عجز آنها دليلى باشد، روشن بر اصالت اين وحى آسمانى در رسالت الهى آورنده آن.

سپس براى تاكيد بيشتر مى‌گويد: تنها خودتان به اين كار قيام نكنيد بلكه" تمام گواهان خود را جز خدا دعوت كنيد (تا شما را در اين كار يارى كنند) اگر در ادعاى خود صادقيد كه اين قرآن از طرف خدا نيست" (وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌).

كلمه" شهداء" در اينجا اشاره به گواهانى است كه آنها را در نفى رسالت پيامبر ص كمك مى‌كردند، و جمله" مِنْ دُونِ اللَّهِ‌" اشاره به اين است كه حتى اگر همه انسانها جز" اللَّه" دست به دست هم بدهند، براى اينكه يك سوره همانند سوره‌هاى قرآن بياورند قادر نخواهند بود.

و جمله‌ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ (اگر راست مى‌گوئيد) در حقيقت براى تحريك آنها به قبول اين مبارزه است، و مفهومش اين است كه اگر شما از اين كار عاجز هستيد دليل دروغگويى شماست پس براى اثبات راستگويى خود برخيزيد و دست به كار شويد.

[1] بعضى از مفسران معتقدند كه ضمير" مثله" به پيامبر باز مى‌گردد كه در جمله قبل با تعبير" عبدنا" ذكر شده است، يعنى اگر در اصالت اين وحى آسمانى ترديد داريد كسى همانند محمد (ص) را كه هرگز درس نخوانده و خط و كتابت نياموخته پيدا كنيد كه بتواند همانند آن را بياورد، ولى اين احتمال بعيد به نظر مى‌رسد زيرا در جاى ديگر قرآن مى‌خوانيم‌ فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ‌ (طور- 34) و در جاى ديگر فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ‌ (يونس- 38) كه نشان مى‌دهد" مثله"، صفت قرآن است نه توصيف پيامبر.