نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 9 صفحه : 538
تنگ آمدند و بدانستند كه از خدا جز بسوى او پناهى نيست ببخشيد و
به آنها توفيق توبه بداد تا توبه كنند كه خدا توبه پذير و رحيم است (118).
اى كسانى كه ايمان آوردهايد از خدا بترسيد و قرين راستگويان باشيد
(119).
مردم مدينه و باديهنشينان اطرافشان نمىبايست از پيغمبر خدا تخلف
كنند، و نه جان خويش از جان وى عزيزتر دارند، اين بخاطر آن است كه در راه خدا
تشنگى و رنج و گرسنگى به آنان نمىرسد، و در جايى كه كافران را به خشم آورد قدم
نمىگذارند، و ضربهاى از دشمن نمىخورند، مگر آنكه به عوض آن براى ايشان عمل
صالحى نويسند، كه خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمىكند (120).
هيچ خرجى كم و زياد نكنند، و هيچ درهاى نپيمايند، مگر براى آنان
نوشته شود، تا خدا بهتر از آنچه عمل مىكردند به آنان پاداش دهد (121).
مؤمنان همگى نتوانند سفر كنند، چرا از هر گروه از ايشان دستهاى سفر
نكنند تا در كار دين، دانش اندوزند، و چون بازگشتند قوم خويش را بيم دهند، شايد
آنان بترسند (122).
اى كسانى كه ايمان آوردهايد با آن كسانى كه از كفار مجاور شمايند
كارزار كنيد، و بايد در شما خشونتى ببينند، و بدانيد كه خدا يار پرهيزكاران است
(123).
بيان آيات [وعده قطعى بهشت به كسانى كه در راه خدا با جان و مال
خود جهاد مىكنند(إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى)]
اين آيات در باره مطالب گوناگونى است كه يك غرض واحدى، همه را به هم
مرتبط و به آن غرضى كه آيات قبلى در مقام بيان آن بود مربوط مىسازد، زيرا اين
آيات در پيرامون جنگ و جهاد است. بعضى از آنها مؤمنين مجاهد را مدح نموده و وعده
جميل داده است. و بعضى از آنها از محبت و دوستى با مشركين و طلب مغفرت جهت ايشان
نهى مىكند. بعضى ديگر از آنها دلالت بر گذشت خداى تعالى از آن سه نفرى دارد كه در
جنگ تبوك تخلف ورزيدند، بعضى ديگر اهل مدينه و اطراف آن را مامور مىكند به اينكه
با رسول خدا 6 هر جا كه خواست براى قتال بيرون رود بيرون روند، و از آن جناب
تخلف نكنند.
بعضى ديگر مردم را دستور مىدهد كه از هر طائفه عدهاى بكار تفقه در
دين و آموختن معارف آن پرداخته، پس از مراجعت به سوى قوم خود در ميان آنان به
تبليغ دين بپردازند. و بعضى از آنها حكم مىكند به اينكه بايد با كفار همجوار
كارزار كنند.
(إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ
وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ...)
كلمه اشتراء به معناى قبول آن جنسى است كه در خريد و فروش در برابر
پرداخت قيمت به انسان منتقل مىشود.
خداى سبحان در اين آيه به كسانى كه در راه خدا با جان و مال خود جهاد
مىكنند
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 9 صفحه : 538