responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 8  صفحه : 383

پرهيزكارى كنيد (171).

بيان آيات‌

[بيان آيات شريفه، كه قسمت ديگرى از داستان‌هاى بنى اسرائيل و نافرمانى‌هايشان را نقل مى‌كند]

در اين آيات چند قسمت ديگر از داستانهاى بنى اسرائيل و نافرمانى‌هاى ايشان نقل شده كه بخاطر نقض عهدى كه كردند خداوند به عقوبت گرفتارشان كرده است، و از ستمگران كسانى برايشان مسلط كرده كه شكنجه‌شان داده‌اند، اين حال اسلاف ايشان بوده از اين اسلاف و نياكان بنى اسرائيل نسلهايى به وجود آمدند كه آيات خدا را به بهاى اندكى فروخته و در امر دين بى‌اعتنايى كردند، مگر عده كمى كه از حق نگذشتند.

(وَ إِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ ...) مقصود از قريه همان سرزمينى است كه در بيت المقدس واقع بوده و بنى اسرائيل مامور شدند تا آن شهر را فتح نموده و با اهل آنجا كه از عمالقه بوده‌اند جنگيده و ايشان را هزيمت دهند و شهر را تصرف كنند، بنى اسرائيل از اين ماموريت سر باز زده و در نتيجه به سرگردانى در بيابان تيه مبتلا شدند، تفصيل اين داستان در سوره مائده آيه 20- 26 گذشت.

(وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً ...) گفتار در پيرامون نظير اين آيه در سوره بقره آيه 58- 59 گذشت، و جمله‌(سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ) در موضع جواب از سؤال مقدر است، كانه بعد از آنكه فرمود:(نَغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئاتِكُمْ) كسى مى‌پرسد: ديگر چه؟ مى‌فرمايد: ما نيكوكاران را زياده مى‌دهيم.

(وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ حاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ ...) يعنى از بنى اسرائيل حال اهل آن قريه‌اى را كه در ساحل دريا قرار داشت بپرس.

مقصود از حاضر دريا بودن در نزديكى دريا و مشرف به آن قرار داشتن است. يعدون از تعدى و در اينجا مقصود تجاوز از آن حدود و مقرراتى است كه خداوند براى روز شنبه يهود جعل فرموده بود، و آن اين بود كه بخاطر بزرگداشت اين روز شكار ماهى را ترك كنند.(إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتانُهُمْ) مقصود از ماهى‌هاى ايشان ماهى‌هاى سمت ايشان است.(يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً) كلمه شرع جمع شارع است كه به معناى ظاهر و آشكار است، يعنى روزهاى شنبه ماهى‌هاى سمت ايشان خود را آشكار مى‌كردند و روى آب پيدا مى‌شدند.(وَ يَوْمَ لا يَسْبِتُونَ لا تَأْتِيهِمْ) يعنى تجاوزشان از حدود خدايى روز شنبه بود كه ماهى‌ها روى آب آشكار مى‌شدند و ايشان ممنوع از صيد بودند، و اما بعد از روز شنبه كه مجاز در صيد بودند ماهى‌ها

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 8  صفحه : 383
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست