نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 77
از آرزوهايى است كه
هرگز در خارج محقق نمىشود، هم چنان كه به كسى كه تمناى چيزى را مىكند كه هيچوقت
به آن نمىرسد گفته مىشود: آرزويت به تو دروغ گفته است.
بعضى ديگر
گفتهاند: مراد، دروغگويى آنان است در ساير خبرهايى كه از خود مىدهند، از قبيل
اصابت با واقع و اعتقاد به حق.
و اين توجيه
همانطورى كه ملاحظه مىكنيد قابل اعتنا نيست.
(وَ قالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَياتُنَا الدُّنْيا ...) اين دو آيه انكار
صريح مشركين نسبت به اصل معاد و فروع آن از قبيل: احضار گواهان و گرفتن اعتراف
نسبت به آنچه انكار مىكردند را ذكر مىفرمايد: چون مسلك و ثنيت و بتپرستى قائل
به معاد نيست هم چنان كه خداى تعالى در چند جا از كلام مجيد خود انكار معاد را از
آنان حكايت كرده است، و اگر هم معتقد بودند به اينكه بتها در درگاه خدا شفيعند
مقصودشان شفاعت در كار آخرت نبوده، بلكه تنها منظورشان شفاعت در رفع گرفتاريها و
جلوگيرى از پيشآمدهاى هولانگيز دنيوى و جلب منافع مادى بوده است.
بنا بر اين
جمله(وَ قالُوا إِنْ هِيَ ...) انكار معادشان را
حكايت مىكند، و معنايش اين است كه جز همين حيات دنيوى حيات ديگرى بعد از آن نيست،
و ما پس از مرگ زنده شدنى نيستيم.
و جمله(وَ لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا) به منزله جوابى است از انكار آنان، البته به
اين بيان كه لازمه گفتارشان(إِنْ هِيَ إِلَّا) را، به صورت تمنا (و
لو ترى- اى كاش مىديدى) خاطر نشان پيغمبر گرامى خود مىسازد، و آن لازمه و تالى
فاسد اين است كه: به زودى آنچه را كه با گفتن(وَ ما
نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ) انكار مىكردند، تصديق و اعتراف خواهند نمود،
و اين در حالى است كه در برابر پروردگار خود مىايستند و آنچه را كه انبياء (ع) در
دنيا گوشزد شان مىكردند و مىگفتند كه بعد از مرگ دو باره زنده خواهيد شد و اينان
انكارش مىكردند، به عيان مشاهده مىكنند.
از اينجا
معلوم مىشود كه جمله(إِذْ وُقِفُوا) تفسير همان معاد و
حشر است، و مؤيد آن اين است كه در آيه بعد هم كه مىفرمايد:(قَدْ
خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمُ السَّاعَةُ
...) از حشر و بعث و قيامتى كه در جملات قبلى بود به لقاء اللَّه تعبير
كرده و بلا فاصله ساعت را ذكر فرموده، تا برساند كه منظور از آن همان ساعت
لقاء اللَّه است.
و اينكه
فرمود:(أَ لَيْسَ هذا بِالْحَقِّ) معنايش اين است كه
آيا بعث و برانگيختنى كه در دنيا انكارش مىكرديد با اينكه بعث همين لقاء اللَّه
بود، حق است يا نه؟.( قالُوا بَلى وَ رَبِّنا)
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 77