نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 535
اگر چه خودشان از آن
غافل باشند، آرى پيشامدى كه دارند واقع خواهد شد چه بدانند و چه ندانند.
بعضى از
مفسرين گفتهاند: استفهامى كه در آيه شريفه است از باب تهكم و استهزا است و معنايش
اين است كه اين مشركين از تو مطالبه حجت نمىكنند، بلكه مقصودشان اين است كه تو
اقتراحات و درخواستهاى بيجاى آنان را عملى سازى، چون مشركين از رسول خدا 6
خواسته بودند كه وى وسيله ديدن خدا را برايشان فراهم سازد، و يا ملائكه بر آنان
نازل گردد، و يا آن حضرت مانند پيغمبران گذشته عذابى بر آنان بفرستد.
اين وجه خيلى
بعيد نيست، و ليكن آن چنان كه با صدر آيه سازگارى دارد با ذيل آن كه مىفرمايد:(يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ ...) سازگار نيست، زيرا
ذيل آيه در مقام بيان حقايق و تفصيل آثار است، و اين با تهكم جور نمىآيد.
[ايمان و
عمل در موقع روبرو شدن با عذاب الهى يا هنگام مرگ، سودى ندارد]
(يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ ...) اين آيه اثر و خاصيت
روز بروز و ظهور اين آيات را كه در حقيقت خصوصيت و اثر خود آيات نيز هست شرح
مىدهد، به اين بيان كه ايمان در روز ظهور آيات وقتى مفيد است كه آدمى در دنيا و
قبل از ظهور آيات نيز به طوع و اختيار ايمان آورده و دستورهاى خداوند را عملى كرده
باشد. و اما كسى كه در دنيا ايمان نياورده و يا اگر آورده در پرتو ايمانش خيرى كسب
نكرده و عمل صالحى انجام نداده، و در عوض سرگرم گناهان بوده چنين كسى ايمانش، كه
ايمان اضطرارى است، در موقع ديدار عذاب و يا در موقع مرگ سودى به حالش نمىدهد، هم
چنان كه فرموده:(وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ
السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ
الْآنَ)[1].
نكته لطيفى
كه علاوه بر نظم بديع و بى سابقه در آيه بكار رفته اين است كه سه مرتبه كلمه
ربك- پروردگارت در آيه تكرار شده، و اين بدان خاطر است كه رسول خدا 6 را
در برابر دشمنانش تاييد كرده باشد، چون مشركين هميشه در برابر آن جناب بداشتن
بتها افتخار و مباهات مىكردند، خداى تعالى خواست تا آن جناب هم پروردگار خود را
به رخ آنان بكشد، و به چنين مددكارى افتخار نمايد، و در نتيجه در كار دعوت خود
پشتگرم باشد، اگر مؤثر واقع شد و كارى از پيش برد كه چه بهتر و گر نه از ناحيه
قضاى
[1] و توبه نيست براى كسانى كه اعمال بد انجام مىدهند تا وقتى
كه مرگ يكى از ايشان فرا مىرسد مىگويد من اكنون توبه كردم. سوره نساء آيه 18
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 535