نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 6 صفحه : 217
نخواهند، اين نظام كون است كه مىبينيم جز پيرو
آراء حقه نيست، و ذرهاى بخاطر دلخواه هواپرستان از نظم خود صرفنظر نمىكند، آرى
اگر حق دنبال هواهاى اين و آن را مىگرفت آسمانها و زمين فاسد مىشدند.
(قُلْ لا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ
الْخَبِيثِ)گويا مراد از يكسان نبودن خبيث و طيب (پليد
و پاك) اين است كه پاك بهتر از پليد است، و چون گفتن اين حرف مثل گفتن: آنچه در
جوى مىرود آب است، مىباشد، از اين رو بايد گفت جمله مبنى بر كنايه است، به اين
بيان كه مقام و منزلت پاك به حسب طبع اولى و اقتضاى فطريش از ناپاك بالاتر است،
بطورى كه اگر عكس آن فرض شود و ناپاك براى بعضى از عوارض بهتر از پاك گردد
لازمهاش اين است كه نخست مدارج كمال را يكى پس از ديگرى بپيمايد تا بحد خوبى پاك
رسيده و محاذى و برابر او قرار بگيرد تا خوب شود، سپس از آن درجه هم بالاتر رفته و
ما فوق خوبى پاك قرار بگيرد، تا خوبتر از پاك شود.
بنا بر اين
براى نفى اين مطلب گفتن اينكه: خبيث و طيب يكسان نيستند، در انكار بهترى خبيث ابلغ
و رساتر است، از اينجا نيز معلوم مىشود براى چه نكتهاى خبيث جلوتر از طيب ذكر
شده است، سياق كلام در اين آيه بيان اين جهت است كه زيادى و كثرت خبيث آن را از
طيب بهتر نمىكند، و چون در مقام بيان اين جهت است، بايد اول خبيث را ذكر كند، و
بفرمايد: بد مانند خوب نيست اگر چه خيلى هم زياد باشد، و اما اگر در چنين مقامى
بفرمايد:
طيب مانند
خبيث نيست، بايد دنبالش فرموده باشد: و لو طيب خيلى هم كمتر از خبيث باشد، (دقت
بفرمائيد).
اين را هم
بايد دانست كه پاكى و پليدى به هر معنايى كه باشد دو وصف حقيقى و دو واقعيت خارجى
هستند براى اشياء، مانند طعام پاك و ناپاك، و زمين پاك و ناپاك و امثال آن، خداى
تعالى هم آن دو را در امور مادى و واقعيتهاى خارجى بكار برده و مىفرمايد:
(وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِي خَبُثَ لا
يَخْرُجُ إِلَّا نَكِداً)[1] و نيز در
باره روزى پاك فرموده:(وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ)[2] و اگر گاهى ديده
مىشود كه اين دو كلمه در امور وضعى و اعتباريات قرار دادى بكار مىرود و مثلا
گفته مىشود: حكم طيب يا خبيث،
[1] و زمين پاك و پربركت بيرون مىآيد گياهش باذن پروردگارش و
اما زمينى كه ناپاك و شورهزار است جز گياه بى فائده از آن نمىرويد. سوره اعراف
آيه 58.