responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 4  صفحه : 599

مى‌ماند.

و مراد از ملك، سلطنت بر امور مادى و معنوى هر دو است، در نتيجه شامل ملك نبوت و ولايت و هدايت، و نيز شامل مالكيت رقاب و ثروت مى‌شود، چون ظاهر از سياق جمله‌هاى سابق و لاحق همين است، آيه سابق اشاره مى‌كرد به ادعاى اهل كتاب به اين كه ما مالك قضا و حكم راندن عليه مؤمنين هستيم، و چنين حقى داريم، و معلوم است كه حكم راندن و قضاوت كردن هم سنخ با فضايل معنوى است، و ذيل آيه مورد بحث مى‌فرمايد:(فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيراً)، و اين دلالت مى‌كند بر مالكيت نسبت به ماديات و يا حد اقل شامل آن نيز مى‌شود، پس مراد از اين كه فرمود:(أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ) اعم از ملك ماديات و معنويات است. و در نتيجه معناى آيه نظير اين مى‌شود كه بگوييم. (آيا اين اهل كتاب نصيبى از ملك دارند؟ آن ملكى كه خداى تعالى پيامبرش را به صورت نبوت و ولايت و هدايت و امثال آن انعام فرموده؟ و اگر چنين ملكى مى‌داشتند، حتى اقل قليلى و پشيزى به مردم نمى‌دادند، از بس كه بخيل و بد سريره و بد باطنند)، پس مضمون آيه شريفه، قريب به مضمون آيه زير است، كه مى‌فرمايد:(قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذاً لَأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنْفاقِ)[1].

[مراد از ناس و آل ابراهيم در(أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‌ ما آتاهُمُ ...)]

(أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‌ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ) و اين آخرين شق‌ها و لنگه‌هاى سه‌گانه است كه در آيه شريفه آمده و روى سخن در آيه به يهود و جواب از قضاوتى است كه عليه مؤمنين كردند، به اين كه دين مشركين از دين آنان بهتر است.

و مراد از كلمه (ناس) در آيه شريفه بنا بر آنچه سياق دلالت مى‌كند همان مؤمنينند، و مراد از(ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ) نبوت و كتاب و معارف دينى است، كه خداى تعالى به فضل و كرمش به ايشان داده، چيزى كه هست از ذيل آيه كه مى‌فرمايد: (با اينكه ما به آل ابراهيم كتاب و حكمت داديم)، بر مى‌آيد منظور از كلمه: (ناس) عموم مؤمنين نيست، بلكه منظور رسول خدا 6 است كه از آل ابراهيم است، و بنا بر اين مراد از اين كلمه شخص آن جناب است، چون اگر ديگران هم بهره‌اى از اين فضل خدا برده‌اند، از طريق آن جناب و به بركات عاليه آن حضرت بوده: در سابق يعنى در تفسير آيه:(إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ ...)[2] نيز گذشت، كه گفتيم منظور قرآن از آل ابراهيم، رسول اسلام و ائمه از


[1] بگو به فرضى كه شما مالك همه خزينه‌هاى رحمت پروردگارم شويد، بخاطر ترس از انفاق خوددارى خواهيد كرد. سوره اسراء آيه 100.

[2] سوره آل عمران آيه 33.

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 4  صفحه : 599
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست