لواط و يا هم بر آن و هم بر عمل مساحقه- همجنس‌بازى زنان- اطلاق شده است.(إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ)[1].

و ظاهرا و بطورى كه بيشتر مفسرين گفته‌اند: مراد از فاحشه در آيه مورد بحث عمل زنا باشد، مفسرين روايتى هم نقل كرده‌اند، كه رسول خدا 6 وقتى آيه تازيانه در اول سوره نور نازل شد فرمود: اين همان راه علاج و سبيلى است كه خداى تعالى در آيه پانزده سوره نساء وعده‌اش را داده است.

شاهد اين ظهور، ظهور ديگرى است در آيه و آن اين است كه از لحن آيه شريفه فهميده مى‌شود كه حكمش دائمى نيست و بزودى نسخ مى‌شود چون مى‌فرمايد:(أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا)[2] (و يا خدا راه علاجى برايشان قرار دهد) و هيچ دليلى نقل نشده كه گفته باشد اين حد چند صباحى در مورد مساحقه جارى شد، و سپس بحدى و حكمى ديگر نسخ شده است پس معلوم مى‌شود آيه شريفه همانطور كه گفتيم در باره زنا نازل شده است، و از جمله:(أَرْبَعَةً مِنْكُمْ ...) بر مى‌آيد كه عدد نامبرده بايد از مردان باشد.

(فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ ...) در اين جمله مساله حبس كردن دائمى زن مورد بحث را مترتب كرده بر شهادت دادن شهود، نه بر أصل وقوع عمل زشت، و خلاصه كلام اينكه، تنها وقتى حكم حبس ابد از ناحيه حاكم صادر مى‌شود كه چهار شاهد بر صدور عمل فاحشه از زن شهادت دهد، و اگر شهود شهادت ندهند حكم صادر نمى‌شود، هر چند حاكم يقين به صدور آن داشته باشد، و اين خود يكى از منت‌هاى خداى سبحان بر امت اسلام است، كه نسبت به او عفو و اغماض اعمال فرموده است.

و حكم نامبرده حبس دائمى است، به قرينه اينكه نهايت مدت حبس را مرگ زن قرار داده، و فرموده:(حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ) (تا مرگ ايشان را دريابد)، چيزى كه هست تعبير حبس ابد آن هم در زندان نياورد، بلكه فرمود آنها را در خانه‌ها نگه بداريد تا مرگشان فرا رسد، اين نيز دليل روشنى است بر اينكه خواسته است كار را بر مسلمانان آسان بگيرد، و از سخت گيرى اغماض كند، و اينكه فرمود: (تا مرگشان برسد) (و يا خدا راه نجاتى برايشان مقرر بدارد) منظور نجات از حبس ابد است، و در اينكه ترديد كرد، و فرمود: (يا آن و يا اين) اشاره‌اى است به اينكه اميد آن هست كه حكم حبس ابد نسخ شود، هم چنان كه همين طور هم شد، براى‌

[1] شما عمل فاحشه را مرتكب مى‌شويد، عملى را كه قبل از شما در احدى از مردم دنيا سابقه نداشته. سوره عنكبوت آيه 28.

[2] سوره نساء آيه 15.