بحث روايتى [ (روايتى در باره حرام نمودن اسرائيل گوشت شتر را بر خود)]

در كافى و تفسير عياشى از امام صادق ع روايت شده كه فرمود: اسرائيل را وضع چنين بود كه هر وقت گوشت شتر مى‌خورد، دردى كه در خاصره داشت، شديد مى‌شد از اين رو اين گوشت را بر خود حرام كرد، و اين قبل از نزول تورات بود و بعد از نزول تورات نه آن را تحريم كرد و نه خودش از آن گوشت خورد. [1][2] مؤلف: قريب به اين روايت از طريق اهل سنت و جماعت نيز نقل شده است. و اينكه در روايت فرمود: نه آن را تحريم كرد و نه خود از آن گوشت خورد. منظور اسرائيل نيست، چون اسرائيل در آن زمان زنده نبود، بلكه منظور موسى ع است و اگر نام موسى را نبرد، براى اين بود كه مقام، دلالت بر آن مى‌كرد. و احتمال هم دارد كه جمله: و لم ياكله - با ضمه ياء و تشديد كاف- از مصدر تاكيل باشد- يعنى تمكين از خوردن- و معنايش اين باشد كه:

موسى نه آن را حرام كرد و نه در اختيار كسى قرار داد تا بخورد. چون از كتاب تاج استفاده مى‌شود كه باب تفعيل و باب مفاعله از ماده اكل- خوردن به يك معنا است. و چون باب مفاعله آن، يعنى مؤاكله به معناى هم غذا شدن است، قهرا تاكيل هم به همين معنا خواهد بود.

[1] تفسير عياشى ج 1 ص 184 ش 86 ط تهران.

[2] كافى ج 5 ص 306 ح 9.