نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 3 صفحه : 372
طريق نقل شده و بعضى از افراد را كه طريق به او
منتهى مىشود از صحابه دانسته است و از جمله حسن بن على ع و عثمان بن عفان و سعد
بن ابى وقاص و بكر بن سمال و طلحه و زبير و عبد الرحمن بن عوف و عبد اللَّه بن
عباس و ابا رافع غلام رسول خدا ص و جابر بن عبد اللَّه و براء بن عازب و انس بن
مالك را شمرده.
و اين معنا
در كتاب مناقب نيز از عدهاى از راويان و مفسران نقل شده و همچنين در الدر المنثور
آمده است.
[سخن عجيب
يكى از مفسرين در مقام رد انطباق انفس و نساء و
ابناء در آيه مباهله با على و فاطمه و حسنين :]
و يكى از
حرفهاى عجيبى كه مفسرى در تفسير خود زده، سخنى است كه در تفسير آيه مورد بحث آورده
و گفته است: روايات همه اتفاق دارند بر اينكه رسول خدا ص براى مباهله على و فاطمه
و دو فرزندان فاطمه را انتخاب كرده و كلمه: نسائنا را حمل بر فاطمه ع
به تنهايى و كلمه انفسنا را بر على ع به تنهايى حمل نموده، آن گاه
گفته: مصادر اين روايات همه و همه علماى شيعهاند و همه مىدانيم كه منظور
شيعه از اين عمل چه بوده است، بعد از جعل آن روايات تا آنجا كه توانستند كوشش
كردند آن را در بين مسلمانان ترويج كنند و به حدى در اين كار موفق شدند كه حتى
توانستند در بين اهل سنت هم رواجش دهند، ولى جعل كنندگان اين احاديث نتوانستند قصه
جعلى خود را كه همان مضمون روايات جعلى است با آيه مباهله تطبيق دهند، براى اينكه
در آيه شريفه كلمه نسائنا آمده و اين كلمه جمع است و هيچ عربى اين
كلمه را در مورد يك زن اطلاق نمىكند، آن هم زنى كه دختر خود گوينده باشد، آن هم
گويندهاى كه خود زنان متعدد دارد، عرب از كلام چنين گوينده وقتى مىگويد:
زنان ما دخترش به ذهنشان نمىرسد و از اين بعيدتر اينكه رسول خدا ص از
كلمه انفسنا كه آن نيز جمع است على ع را منظور داشته باشد.
از سوى ديگر
واردين از نجران زنان و فرزندان خود را همراه نياورده بودند تا رسول خدا ص به حكم
آيه شريفه مامور باشد بايشان بفرمايد زنان و فرزندان خود را بياوريد، پس آيه شريفه
در خصوص داستان خاصى به نام مباهله با اهل نجران نازل نشده و از آيه بيش از اين
استفاده نمىشود كه: خداى تعالى به رسول گرامى خود دستور داده است به اينكه
اگر فرضا كسى از اهل كتاب با تو بر سر مساله عيسى مجادله كرد، او را دعوت كن به
اينكه با زنان و مردان و فرزندان يك جا جمع شوند، مؤمنين هم با زن و فرزند يك جا
جمع شوند و اين دو دسته با هم مباهله كنند، به اين نحو كه به درگاه خدا تضرع
نموده، از او بخواهند هر يك از دو طايفه را كه در باره عيسى ع دروغ مىگويد، لعنت
كند يعنى از رحمت خود دور فرمايد.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 3 صفحه : 372