نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 3 صفحه : 294
و نيز در حالى كه تورات را تصديق دارم و آمدهام
تا بعضى از چيزها كه بر شما حرام شده حلال كنم، و به وسيله آيتى از پروردگارتان
آمدهام، پس از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد (50).
و بدانيد كه
اللَّه پروردگار من و شما است، پس او را بپرستيد كه اين است صراط مستقيم (51).
پس همين كه
عيسى از آنان احساس كفر كرد گفت: چه كسانى ياوران من در راه خدا مىشوند؟
حواريون
گفتند: مائيم ياوران خدا، ما به خدا ايمان آوردهايم و گواه باش كه ما مسلمانيم
(52).
پروردگارا،
ما بدانچه نازل كردهاى ايمان داريم و رسول را پيروى كرديم ما را در زمره شاهدان
بنويس (53).
و نيرنگ
كردند خدا هم نيرنگ كرد، و خدا بهترين نيرنگكاران است (54).
و به ياد آر
آن زمان را كه خداى تعالى گفت: اى عيسى من تو را خواهم گرفت و به سوى خود بالا
خواهم برد و از شر كسانى كه كافر شدند پاك خواهم كرد و پيروانت را بر كسانى كه
كافر شدند برترى تا قيامت مىدهم آن گاه برگشتتان به سوى من است، و من- بين شما در
آنچه اختلاف مىكنيد حكم خواهم كرد (55).
اما كسانى كه
كافر شدند به عذابى شديد در دنيا و اخرت شكنجه مىكنم و هيچ ياورى نخواهند داشت
(56).
و اما كسانى
كه ايمان آورده و اعمال صالح كردند خداى تعالى پاداششان را بطور كامل مىدهد و خدا
ستمگران را دوست نمىدارد (57).
اين مقدار را
از آيات و از ذكر حكيم برايت مىخوانيم (58).
بطور محقق
مثل عيسى نزد خدا نظير مثل آدم است كه خدا از خاكش خلق كرد و سپس فرمان داد
باش و او وجود يافت (59).
تمام حق از
ناحيه پروردگار تو است پس زنهار از مرددان مباش (60).
بيان آيات
(وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاكِ وَ
طَهَّرَكِ) اين جمله عطف است بر جمله:(إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ
عِمْرانَ ...)، در نتيجه اين آيه مانند آن آيه توضيح و شرح آيه (33- 34)
خواهد بود، كه مىفرمود:(إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى ...).
و در اين آيه
دلالتى هست بر اينكه مريم ع محدثه بوده، يعنى از كسانى بوده كه ملائكه با او سخن
مىگفتهاند، و آن جناب سخنان اين هاتفان غيبى را مىشنيده است، آيه شريفه:(فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا)[1] هم با آيات بعدش كه
در سوره مريم
[1] ما روح خود را( روح القدس) به سوى او فرستاديم، پس به شكل
بشرى كامل بر او نمايان شد سوره مريم: آيه 16
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 3 صفحه : 294