اينكه ملكى است غصبى، و دادن چنين ملكى را نبايد به خدا نسبت داد، مگر از باب استدراج و مكر، هم چنان كه ملك نمرود و فرعون را هم خدا به ايشان داد تا با آنان مكر كند، و استدراجشان نمايد.

عين اين اشتباه براى خود بنى اميه هم دست داده بود، و آيه را نفهميده بودند، به شهادت اينكه صاحب كتاب ارشاد[1] در داستان خواستن يزيد بن معاويه از عبيد اللَّه بن زياد كه سرهاى شهداى كربلا را برايش بفرستد گفته: و سرها را كه سر مقدس حسين (ع) هم در بين آنها بود، نزد يزيد گذاشتند.

يزيد گفت:

يعنى از رجالى كه بر ما سرورى داشتند فرقها شكافتيم، و آنان نسبت بما عاق‌تر و ستمگرتر بودند .

آن گاه به اهل مجلس خود رو كرد و گفت: اين مرد به من افتخار مى‌كرد كه پدر من از پدر تو بهتر و مادرم از مادر تو بهتر بود، و جد من از جد تو بهتر و خودم از تو بهترم ، همين سخنان بود كه او را به كشتن داد.

اما اينكه مى‌گفت: پدر من از پدر يزيد بهتر است جوابش اين است كه پدر من با پدر او بر سر خلافت به منازعت برخاست، و خدا به نفع پدر من و به ضرر پدر او حكم نمود و خلافت را به من داد.

و اما اينكه مى‌گفت مادر من از مادر يزيد بهتر بود، قسم به جان خودم اين را درست مى‌گفت، چون فاطمه دختر رسول خدا 6 بهتر از مادر من بود، و اما اينكه مى‌گفت: جد من از جد او بهتر است، اين نيز درست بود، چون كسى كه ايمان به خدا و روز جزا دارد به خود چنين جرأتى نمى‌دهد كه بگويد ابو سفيان بهتر از محمد بود، و اما اينكه مى‌گفت خود او بهتر از من است گويا اين آيه را نخوانده بود كه خداى تعالى مى‌فرمايد:(قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ ...).

در اينجا زينب دختر على (ع) سخن يزيد را به بيانى نظير بيان امام صادق (ع) رد نموده بنا به روايت سيد بن طاووس‌[2] و ديگران در پاسخش به يزيد فرمود: اى‌

[1] ارشاد ج 1 ص 246 ط قم.

[2] ص 181 من اللهوف المترجم.