نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 20 صفحه : 45
(وَ
أَصَرُّوا وَ اسْتَكْبَرُوا اسْتِكْباراً)- يعنى در امتناع از گوش دادن اصرار ورزيدند، و
از شنيدن سخنم و پذيرفتن دعوتم استكبار نمودند، استكبارى عجيب.
(ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهاراً) كلمه ثم- سپس
بعديت و تاخير را مىرساند، و در اينجا بعديت و تاخير مرتبهاى را مىرساند، البته
مرتبه از نظر كلام، و معنايش اين است كه اول به آرامى و بعدا به بانگ بلند (جهارا)
دعوتشان كردم.
(ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً)
اعلان و اسرار دو واژه مقابل همند، اولى به معناى اظهار، و دومى به معناى اخفاء
است، و ظاهر سياق اين است كه مرجع ضمير لهم در هر دو جا يكى است. در
نتيجه معناى آيه اين است كه: من آنان را، هم سرى دعوت كردم و هم علنى، يك بار علنى
بار ديگر سرى، تا در دعوتم همه راههايى را كه ممكن است مؤثر باشد رفته باشم.
[اثر
استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمتها]
(
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً) ...(أَنْهاراً ) در اين جمله دعوت قوم را به اينكه استغفار كنيد تعليل كرده به
اينكه: آخر پروردگارتان غفار است ، و غفار كه صيغه مبالغه
است، معناى كثير المغفرة را مىدهد، و مىفهماند علاوه بر اينكه كثير المغفرة است،
مغفرت سنت مستمرى او است.
(يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً) كلمه
يرسل به خاطر اينكه جواب امر استغفار كنيد است، به جزم خوانده
مىشود، و مراد از كلمه سماء ابر آسمان است، و كلمه
مدرارا به معناى كثير الدرور است يعنى بسيار ريزنده. و معناى آيه اين است
كه: اگر از خدا طلب مغفرت كنيد، ابر بسيار ريزنده و بارنده را به سويتان مىفرستد.
(وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ) كلمه
امداد به معناى رساندن مدد به دنبال مدد ديگر است، و مدد به معناى هر چيزى
است كه آدمى را در رسيدن به حاجتش كمك كند، و اموال و فرزندان نزديكترين كمكهاى
ابتدايى براى رسيدن جامعه انسانى به هدفهاى خويش است.
(وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً)
جنات و انهار دو تا از اقسام مال است، ليكن از آنجايى كه از
ساير اقسام مال نسبت به ضروريات زندگى بشر دخالت گستردهترى دارند در آيه اختصاص
به ذكر يافتند.
و
اين آيات به طورى كه ملاحظه مىفرماييد نعمتهاى دنيايى را مىشمارد، و از نوح
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 20 صفحه : 45