نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 39
چطور مىفرمايد قرآن در ماه رمضان نازل شد، با
اينكه در دو دهه بين اول و آخرش نازل شده؟[1]
امام ع فرمود: قرآن در ماه رمضان يك باره به بيت المعمور نازل شد و سپس در طول
بيست سال به تدريج به زمين نازل گرديد، آن گاه فرمود: رسول خدا ص فرموده صحف
ابراهيم در اولين شب از ماه رمضان نازل شد، و تورات در روز ششم رمضان، و زبور در
هيجدهم رمضان و قرآن در بيست و سوم از ماه رمضان نازل شده.
مؤلف: اين
روايت را كه كافى از امام صادق و آن جناب از رسول خدا ص نقل كرده الدر المنثور به
چند طريق آن را از واثلة بن اسقع از رسول خدا ص نقل كرده است[2].
و نيز در
كافى و فقيه از يعقوب روايت كرده كه گفت: مردى را شنيدم كه از امام صادق ع از شب
قدر مىپرسيد، كه آيا گذشته و يا همهساله هست؟ فرمود: اگر شب قدر از بين برود، و
برداشته شود، قرآن هم برداشته مىشود.[3] و در الدر
المنثور از ابن عباس روايت كرده كه در باره ماه رمضان و ليله مباركه و ليله قدر
گفت: ليله قدر همان ليله مباركه است كه در ماه رمضان واقع است، كه در آن ماه قرآن
كريم از ذكر به بيت المعمور نازل شد، و بيت المعمور همان موقع ستارگان در آسمان
دنيا است، كه قرآن در آنجا قرار گرفت، و سپس به تدريج به رسول خدا ص نازل شد،
قسمتى در امر و قسمتى در نهى و آياتى در باره جنگها نازل مىشد.[4]
مؤلف: اين معنا از غير ابن عباس مانند سعيد بن جبير نيز روايت شده، و از گفتار ابن
عباس چنين بر مىآيد كه اين نظريه خود را از آيات قرآنى استفاده كرده، مانند آيه:(وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ)[5] و آيات:(وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ السَّقْفِ
الْمَرْفُوعِ)[6] و آيات(فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ، وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ
عَظِيمٌ، إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ، فِي كِتابٍ مَكْنُونٍ لا يَمَسُّهُ إِلَّا
الْمُطَهَّرُونَ)