با شوهران قبلى خود ازدواج كنند.

و مراد از اينكه فرمود:(فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ) اين است كه عده‌شان سرآيد، چون اگر عده زن مطلقه سر نيامده باشد، شوهر مى‌تواند رجوع كند، هر چند كه أوليا و يا بستگان زن راضى نباشند، چون قبلا فرمود:(وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذلِكَ)، علاوه بر اينكه جمله ان ينكحن ، صريح در ازدواج بعد از عده است، كه نكاحى جداگانه است، و اما در داخل عده نكاح نيست، بلكه رجوع به ازدواج قبلى است. (ذلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ) ... اين جمله مانند جمله‌اى است كه قبلا بعد از نهى زنان از كتمان وضع رحم‌ها آمده بود، و مى‌فرمود:(وَ لا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ ما خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ) و اگر در ميان همه مسائل ازدواج تنها در اين دو مورد فرمود: اگر به خدا و روز جزا ايمان دارند يعنى اگر به دين توحيد معتقد هستند، براى اين بود كه دين توحيد همواره به اتحاد دعوت مى‌كند نه افتراق و جدايى، و انبيا براى وصل كردن آمده‌اند نه فصل كردن و جدايى انداختن.

و در جمله:(ذلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ)، التفاتى از خطاب به جمع در طلقتم به خطاب به مفرد ذلك ، و دوباره از خطاب به مفرد به خطاب به جمع منكم به كار رفته و حال آنكه اصل در اين كلام، اين بود كه همه جا خطاب را متوجه مجموع اين امت و رسول خدا 6 كند، اما مى‌بينيم در غير از جهات احكام، خطاب را متوجه شخص آن حضرت نموده، و فرموده:(تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوها)، و يا فرموده:(فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ) و يا فرموده:

(وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذلِكَ) و يا فرموده:(ذلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ)، كه در اين چهار مورد با كاف خطاب نمود تلك و اولئك و ذلك آورده و مى‌دانيم كه خطابش به رسول خدا 6 است، تا قوام خطاب را حفظ نموده، حال آن كسى را كه ركن در اين مخاطبه هست رعايت كرده باشد، و ركن مخاطبه در مساله وحى رسول خدا 6 است بدون واسطه، و عموم مردم هستند با وساطت رسول خدا 6.

و اما خطاب‌هايى كه مشتمل است بر احكام، همه متوجه مجموع امت است، و بازگشت حقيقت اينگونه التفات كلامى به توسعه خطاب بعد از تضيق و تضييق آن بعد از توسعه است، و بايد در آن تدبر شود.

(ذلِكُمْ أَزْكى‌ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ) ... كلمه زكات كه اسم تفضيل ازكى از آن مشتق شده به معناى نمو صحيح و پاك است، و اما كلمه طهارت كه مصدر اسم تفضيل اطهر است در معنايش بحث كرديم، و